بررسی مولفه های نیازهای آموزشی در اثربخشی درمان گروهی (افراد دارای اختلال سو مصرف مواد)

این پژوهش با هدف اثربخشی گروهی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری زناشویی و طرح واره های ناسازگار اولیه در افراد دارای اختلال سو مصرف مواد تحت درمان در بیمارستان های شهر شیراز انجام شد. روش تحقیق نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون، پس آزمون با یک گروه کنترل و یک گروه آزمایش بود. گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد متغیر مستقل یا تاثیرگذار و سازگاری زناشویی، طرح واره های ناسازگار اولیه متغیر ملاک مطالعه محسوب شدند. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی مردان دارای سو مصرف مواد تحت درمان در بیمارستان های شهر شیراز (اردیبهشت تا تیر ماه ۱۳۹۷)، که تعداد آن ها ۱۵۰۰ نفر بود. نمونه پژوهش شامل ۴۰ مرد معتاد تحت درمان شهر شیراز بود که به روش تصادفی انتخاب شدند و در یک گروه آزمایشی و یک گروه کنترل (هر گروه ۲۰ نفر) تقسیم شدند و پرسشنامه های سازگاری زناشویی اسپانیر (۱۹۷۶) و طرح واره های ناسازگار اولیه یانگ (۱۹۹۸) را تکمیل کردند. برای تحلیل داده ها از ابزار Spss استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، بر مولفه های سازگاری زناشویی و طرح واره های ناسازگار اولیه موثر بود. همچنین درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، بر بهبود مولفه های سازگاری زناشویی و طرح واره های ناسازگار اولیه موثر بود. با توجه به تحقیقات انجام شده لازم است از روش درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در بهبود طرحواره های ناسازگار اولیه و سازگاری زناشویی در افراد دارای اختلال سوءمصرف مواد توجه بیشتری مبذول شود.