خطرات ژئومورفولوژیکی در ژئوتریل ها (مطالعه موردی: منطقه دماوند)

این پژوهش به منظور بررسی خطرات ژئومورفولوژیکی در ژئوتریل ها در منطقه دماوند صورت گرفته است. ژئوتریل ها بهترین مسیرهای پیاده یا سواره برای دسترسی به سایت های زمین شناسی و ژئومورفوژیکی هستند و به عنوان یکی از روشهای حفاظت، ایجاد و ساخت مسیرهای مخصوص بازدید در پارک های ملی، طبیعی و ژئوپارک ها طراحی و مورد استفاده قرار می گیرند. لازم به ذکر است، استفاده از ژئوتریل ها یکی از بهترین روش ها برای تنظیم ترافیک، جلوگیری از پراکندگی و بی نظمی بازدیدکنندگان و در نهایت کاهش تخریب محیط زیست می باشد. هدف این پژوهش، ابتدا معرفی مناسب ترین مسیرها جهت استفاده بازدیدکنندگان، کوهنوردان، اکوتوریست ها و دوم شناسایی و پهنه بندی  مناطق پر خطر موجود در منطقه است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است. در  این پژوهش علاوه بر پیمایش میدانی، از نرم افزار گوگل ارث، نرم افزار GIS ، نقشه های زمین شناسی و توپوگرافی موجود از منطقه مورد مطالعه جهت مسیریابی بهینه استفاده گردید. در مرحله بعد از طرح نمادها برای نشان دادن ویژگی های مسیر و  آنالیز شبکه مسیر در برخی از نقاط منطقه استفاده گردید. نتایج پژوهش به تهیه  د و نقشه ژئوتریل و پهنه بندی خطر از منطقه انجامید. در نقشه ژئوتریل فاکتورهایی مانند: طول مسیر، تعداد ایستگاه ها و تکراری نبودن مسیر رفت و برگشت، هزینه مسیر، مدت زمان مسیر در طراحی آنها مورد توجه قرار گرفت. نقشه پهنه بندی  منطقه  نیز به ۵کلاس با خطر خیلی کم، کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد  تهیه گردید.