بررسی توانایی گیاه پالایی نی و وتیورگراس در تصفیه آب های آلوده به کادمیوم به منظور آبیاری گیاه کلزا

آلودگی فلزات سنگین از جمله مهم ترین خطرات زیست محیطی می باشد که در تمام جوامع بشری یافت می شود. از مهم ترین این آلودگی ها، می توان آلودگی به وسیله فلز سنگین ، آلودگی زنجیره غذایی انسان و افزایش موارد ابتلا به سرطان را نام برد. روش های گوناگونی برای تصفیه آب های آلوده وجود دارد که در میان آن ها استفاده از توانایی گیاهان یا همان گیا ه پالایی به دلیل سازگاری بیشتر با محیط راهکاری مناسب جهت پالایش فلزات سنگین از محیط می باشد. آلودگی به وسیله فلزات سنگین همچون سرب، نیکل و به ویژه کادمیوم در نواحی و شهرک های صنعتی استان گلستان گزارش شده و حتی استفاده از این پساب ها بدون انجام فرایند های کاهش آلودگی رواج دارد. به این دلیل در این تحقیق برای ارزیابی، جلوگیری و اصلاح آسیب های استفاده از آب های آلوده به کادمیوم، آزمایشی با ۶ تیمار و ۳ تکرار در قالب فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با و بدون فرایند گیاه پالایی با هدف تامین آب آبیاری گیاه کلزا انجام گردید. برای گیاه پالایی از دو گیاه نی و وتیور استفاده شد. سامانه آبیاری مدنظر هم روش قطره ای انتخاب گردید. زمان ماند ۱۰ روزه برای تصفیه آب آلوده به کادمیوم انتخاب شد و دور آبیاری نیز متناسب با آن در نظر گرفته شد. در طول انجام آزمایش و بعد از برداشت محصول کلزا، تغییرات غلظت کادمیوم در نمونه های آب، اجزای گیاه و خاک، اندازه گیری و با استفاده از نرم افزار SAS ۹.۰مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج نشان داد میزان کادمیوم تجمع یافته در دانه گیاه کلزا و اندام هوایی آن، در تیمارهای آبیاری شده با آب آلوده بعد از انجام فرایند گیاه پالایی توسط نی و وتیورگراس کاهش معنی داری در سطح ۱ درصد نسبت به تیمارهای بدون گیاه پالایی داشت. در انتهای فصل رشد، غلظت کادمیوم در خاکی که گیاه پالایی شده توسط نی و وتیورگراس، در سطح احتمال ۱ درصد کمتر از غلظت کادمیوم در خاک تحت آبیاری بدون عمل گیاه پالایی بود.