گزارش پیشرفت انجمن های علمی ایران تا سال ۱۳۸۳

یکی از ابزارهای کارآمد نهادینه کردن علم در جامعه، گسترش انجمن های علمی است. انجمن علمی نوعی نهاد مستقل می باشد که از به هم پیوستن یا اجتماع آگاهانه و داوطلبانه اصحاب یک رشته علمی پدید می آید تا از طری تعامل آزاد و خردمندانه صاحبان هر تخصص برای پیشبرد علم و ترویج اصول و قواعد جمعی یا اخلاقی فعالیت نماید. انجمن های علمی در اشاعه علوم و فنون و ارتقاء سطح دانش بشری نقش به سزایی دارند. در این مقاله به بررسی آمار انجمن های علمی در ایران می پردازد. تعداد انجمن های علمی تحت پوشش کمیسیون انجمن های علمی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری از ۶۲ انجمن در سال ۱۳۷۶ به ۱۵۵ انجمن در سال ۱۳۸۳ رسیده است. تعداد اعضای انجمن های علمی از ۴۹۹۰۱ نفر در سال ۱۳۷۸ به ۹۰۱۳۱ نفر در سال ۱۳۸۳ رسیده است. فعالیت های انجمن های علمی طی سال های ۱۳۷۷ الی ۱۳۸۳ سیر صعودی داشته است. همایش های ملی از ۴۶ همایش به ۲۵۱ همایش، کارگاه های تخصصی از ۸ مورد به ۲۳۶ مورد، دوره های آموزشی از ۱۳ دوره به ۳۲۲ دوره، تعداد سخنرانی های علمی از ۸۹ مورد به بیش از ۵۰۰مورد و تعداد انتشارات از ۹۱ مورد به ۵۷۸ مورد رسیده است.