عوامل روان شناختی خودکشی

خودکشی پدیده ای پیچیده است که بر سلامت اجتماعی و روان­شناختی فرد تاثیر می گذارد. خودکشی رفتاری چندبعدی شامل ابعاد روان­پزشکی و روان­شناختی، بیولوژیکی (ژنتیکی و جنبه های بیوشیمیایی)، جامعه­شناسی، فلسفی و کلامی است. ایده­پردازی خودکشی، اندیشه هایی درباره مرگ و آرزوی ازبین بردن خود است. پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل روان­شناختی خودکشی صورت گرفته است. مطالعه حاضر به­روش کتابخانه ای و بررسی و مرور نتایج مطالعات انجام شده توسط پژوهشگران ایرانی و خارجی به ابعاد روان­شناختی خودکشی، میزان، علل و عوامل روان­شناسی موثر خودکشی می­پردازد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که خودکشی مشکلی پیچیده است که دلایل متعددی دارد. خودکشی درنتیجه تعامل عوامل متعدد زیست­شناختی، ژنتیک، روان­شناختی، اجتماعی، فرهنگی و محیطی به­وجود می آید. عوامل روان­شناختی مانند اختلالات روانی و عدم سلامت روان، ضعف در مهارت­های مقابله ای در مواجهه با استرس ها و فشارهای روانی، اختلال شخصیت مرزی، اختلال دوقطبی، افسردگی، استرس، اضطراب، عصبانیت، خشم و نفرت، سابقه اختلال های روان­پزشکی و افکار خودکشی، پرخاشگری، اسکیزوفرنی، روان­پریشی و ناامیدی در اقدام به خودکشی نقش دارند.