مقایسه تاثیر درمان فعالسازی رفتاری بر بهزیستی فاعلی نوجوانان دختر افسرده

هدف پژوهش حاضر،تعیین مقایسه تاثیر آموزش درمان فعالسازی رفتاری بر بهزیستیفاعلی نوجوانان دختر افسرده بود. روش پژوهش حاضر، از نوع نیمه تجربی (پیش آزمون- پس آزمون) با استفاده از دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. به این منظور جامعه آماری این تحقیق، شامل کلیه دختران نوجوان دورهی متوسطهی شهر تهران بود که در سال تحصیلی -۱۴۰۰۱۴۰۱ به خاطر داشتن علائم افسردگی به مشاوره ی مدارس مراجعه و مشاوران مدارس به کلینیک روانشناسی و مشاوره مهرپرور شهر تهران ارجاع دادند، بودند. از جامعه مورد مطالعه تعداد ۴۵ نفر از آنها به صورت در دسترس انتخاب و سپس در ۳ گروه ۱۵ نفری(آموزش هوش معنوی، درمان فعالسازی رفتاری و گروه کنترل) بهطور تصادفی جایگزین شدند. سپس برای گروه آزمایش ۱ ، آموزش هوش معنوی(۸ جلسه؛ هفته ای یک جلسه ۹۰ دقیقه ای) و گروه آزمایش ۲، درمان فعالسازی رفتاری(۸ جلسه؛ هفته ای یک جلسه ۹۰ دقیقه ای) دریافت کردند و گروه کنترل آموزشی دریافت ننمود. کلیه افراد گروه نمونه،پرسشنامه بهزیستی فاعلی را در مرحله ی پیش آزمون و پس آزمون و پرسشنامه ی افسردگی بک(فرم کوتاه) را در مرحله یپیش آزمون پر کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش درمان فعالسازی رفتاری بر افزایش میزان بهزیستی فاعلی و ابعاد آن(شادکامی و رضایت از زندگی) در نوجوانان دختر افسرده تاثیر مثبت معنیداری دارد. بنابراین جهت ارتقاء بهزیستی فاعلی و کاهش افسردگی نوجوانان دختر افسرده، درمان فعالسازی رفتاری پیشنهاد میگردد.