پایش آفات و بیماری های درختان صنوبر در استان گیلان

روند پرشتاب توسعه ای و افق های رشد اقتصادی کشور ضرورت توجه جدی به تامین چوب و فرآورده های چوبی مورد نیاز را برای افق های آینده، بیشازپیش مشخص میکند. استان گیلان به دلیل دارا بودن شرایط مساعد آب و هوایی یکی از قطب های مهم صنوبرکاری در کشور است. بهبود بازدهی تولید محصول چوب صنوبر نیاز توجه به آفات و بیماری های آنها و ضرورت پایش آن را فراهم می آورد. ازاین رو در این پژوهش، پایش و ردیابی آفات و بیماری های درختان صنوبر در استان گیلان در دستور کار قرار گرفت. روش تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی بوده و در فازهای مختلف مطالعات کتابخانه-ای، میدانی و آزمایشگاهی به انجام رسید. دوره زمانی انجام پروژه، سال های ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۱ بوده و در فصل رویشی بازدیدهای میدانی و سپس مطالعات آزمایشگاهی انجام شد. محدوده جغرافیایی پروژه، رویشگاه های صنوبر در استان گیلان شامل ایستگاه هایی در صفرابسته، لشت نشاء، پلیمبرا، املش، لنگرود و شلمان بوده است. نتایج نشان داد که پروانه گالزا (Paranthrene tabaniformis von Rottemburg)، سنک صنوبر (Monosteira unicostata Mulsant & Rey)، پروانه سفیدآمریکایی (Hyphantria cunea Drury)، زنجره ژاپنی (Orosanga japonica Melichar)، پروانه توری تبریزی (Nycteola asiatica Krulikowsky)، زنبور برگخوار صنوبر (Sleraunematus compressicornis F.) و زنگ صنوبر (Melampsora popoli (Pres.) Lev.) از مهمترین آفات و بیماری های درختان صنوبر در استان گیلان هستند. زنگ صنوبر و پروانه سفیدآمریکایی در سال های مختلف بیشترین آسیب و آلودگی را ایجاد کرده اند. در مقابل پروانه توری تبریزی و زنبور برگخوار صنوبر اغلب آلودگی زیر ۱۰ درصد را در ایستگاه های مختلف نشان دادهاند. ایستگاه های شرق گیلان در مقایسه با سایر مناطق مورد مطالعه درصد آلودگی کمتری را در آفات صنوبر نشان دادند.