شناسایی آفات مهم تاغ بر اساس میزان جمعیت و خسارات وارده در مناطق بیابانی یحیی آباد شهرستان ششتمد، خراسان رضوی

عرصه های منابع طبیعی به عنوان بستر حیات از اهمیت ویژه ای برخوردار میباشند. جلوگیری از فرسایش و تخریب عرصه های موجود برای توسعه پایدار امری ضروری است. احیاء و اصلاح مناطق بیابانی برای کنترل فرسایش آبی و خاکی عرصه ها یکی از وظایفی است که به عهده سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور گذاشته شده است. پوشش گیاهی ایجاد شده در عرصه های احیایی مذکور به وسیله عوامل مختلف خسارت زای زنده مورد تهدید قرار میگیرند. پایش آفات و بیماری های گیاهی بر اساس شناسایی، پیش آگاهی و کنترل به منظور دستیابی به محیط زیستی سالم و جلوگیری از خسارت شدید آنها و نیز کاهش هزینه های ناشی از کنترل اهمیت فراوانی پیدا کرده است. اطلاعات حاصل از پایش آفات و بیماری ها برای برنامه ریزی اهداف مختلفی از جمله شناسایی، زمان ظهور، شدت جمعیت، میزان خسارت آفت، جلوگیری از شیوع، تعیین زمان مبارزه و در نتیجه ایجاد یک عرصه سالم مورد استفاده قرار میگیرند. این مطالعه به منظور بررسی وضعیت آفات و بیماری ها در جنگل های دست کاشت مناطق بیابانی شهرستان ششتمد از استان خراسان رضوی طی سال های ۱۴۰۰- ۱۴۰۱ انجام گرفته است. بر همین اساس برای دستیابی به کلیه آفات در عرصه های بیابانی منطقه مورد مطالعه طرح با توجه به تنوع شرایط محیطی و گسترش عرصه به بیش از ۷۰۰۰ هکتار چهار منطقه هر کدام به وسعت حداقل یک هکتار جهت بررسی و نمونه برداری تعیین شدند. نمونه های جمع آوری شده شامل: شپشک سفید تاغ ( (Acanthococcus abaii، پسیل تاغ (Caillardia spp.)، ملخ کوهان دار (Dericorys albidala)، موریانه ( Psammotermes sp.، موش مرینوس (Meriones sp.)، پروانه بذر خوار تاغ (Proceratia caesariella) و سرخرطومی تاغ (Chromosomus fischeri) بودند. ملخ کوهان دار تاغ با شدت خسارت بسیار بالا، پسیل و شپشک خسارت متوسط و موریانه با خسارت کم و سایر آفات با درجه خسارت زایی ناچیز مورد ارزیابی قرار گرفتند. پایش مستمر در عرصه های مذکور باعث پیشگیری از طغیان آفات و بیماری ها خواهد شد.