اولین گزارش زنبور Sinophorus turionum (Ratzeburg, ۱۸۴۴) (Hym.: Ichneumonidae, Campopleginae) از ایران

طی مطالعه فونستیک زنبورهای زیرخانواده (Campopleginae (Hymenoptera: Ichneumonidae) در جنگل های هیرکانی شمال ایران، گونه Sinophorus turionum (Ratzeburg,۱۸۴۴) برای اولین بار از ایران جمع آوری و شناسایی گردید. نمونه ها با استفاده از تله مالیز در فروردین و خردادماه سال ۱۳۸۹ از استان گیلان، شهرستان آستانه اشرفیه، روستای اشمان کماچال ۲ ۳۷ ۲۲ ۰۳.۶۶ ۱' ۴۹ ۵۷ ۵۷.۸۴ (' -۱ m a.s .l.) فرد ماده) جمع آوری شدند. زنبورهای ماده S. turionum با استفاده از ویژگی های زیر شناسایی میشوند: تگولا زرد قهوه ای تا قهوه ای؛ بال عقب فاقد رگبال cu-a؛ اولین بند شکم دارای شیار طولی جانبی؛ طول ران پای عقب ۴/۸-۴/۰ برابر عرض آن؛ ساق پای عقب در میانه سطح پشتی زرد مایل به قرمز و طول تخم ریز ۲/۴-۲/۲ برابر ران پای عقب. با در نظر گرفتن مطالعه حاضر، تعداد گونه های جنس Sinophorus در ایران به ۷ گونه افزایش یافت. این گونه در مناطق پالئارکتیک (به جز شمال آفریقا) و ارینتال گسترش دارد و برای کنترل بیولوژیک Ostrinia nubilalis (Hübner, ۱۷۹۶) (Lep.: Crambidae) به آمریکای شمالی وارد و رهاسازی شد. زنبور S. turionum همچنین به عنوان پازاریتوئید جوانه خوار اروپایی کاج Denis and Schiffermüller, ) (Lep.: Tortricidae) Rhyacionia buoliana (۱۷۷۵ گزارش شده است که از آفات مهم درختان کاج در شمال ایران نیز به شمار میرود. از دیگر آفات مهم درختان جنگلی که به عنوان میزبان S. turionum گزارش شده اند، میتوان به Operophtera brumata(Lep.: Geometridae) (Linnaeus, ۱۷۵۸)؛ Gypsonoma dealbana (Frölich, ۱۸۲۸) و(Lobesia (Lep.: Tortricidaebotrana (Denis and Schiffermüller, ۱۷۷۵) اشاره کرد. جنگل های هیرکانی متعلق به قسمت های جنوبی منطقه قفقاز است که مراکز اندمیک متعددی را در خود جای داده است، مطالعات قبلی نشان میدهد که این منطقه دارای بالاترین تنوع زیستی زنبورهای خانواده Ichneumonidae در ایران است. به دلیل پتانسیل بالای این زنبورها در کنترل آفات و در راستای حفاظت و حمایت از آنها، مطالعه بیشتری در مورد شناسایی ویژگی های زیستی گونه های جنس Sinophorus ضروری است.