مدلی برای توسعه قابلیت یکپارچه سازی در پروژه های محصول پیچیده براساس یادگیری فناوری

توسعه فناوری به عنوان محرکی برای توسعه اقتصادی کشورها شناسایی شده است. در این بین ساخت محصولات پیچیده به تنهایی در توسعه یافتگی کشورها نقش دارند، اهمیت بیشتری می گیرند. محصولات پیچیده کالاهای سرمایه ای با فناوری پیشرفته هستند که به نوعی محصولاتی چندرشته ای قلمداد می شود. از سوی دیگر، ایجاد قابلیت و توانمندی فناوری که منتج از فرایند یادگیری فناوری است، در این محصولات دارای اولویت بالایی است چرا که این نوع محصولات با تکرار کم اما هزینه و زمان زیاد تولید می شوند و هرگونه خطایی در فازهای مختلف ساخت محصول پیچیده، تبعاتی جبران ناپذیر به همراه دارد. در این مقاله تلاش شده است مسیر یادگیری فناوری براساس گام های طی شده عملیاتی محصول پیچیده، بررسی شود تا بتوان از نتایج بررسی ها، مدلی برای توسعه قابلیت یکپارچه سازی در پروژه های محصول پیچیده براساس یادگیری فناوری ارایه کرد. برای جمع آوری و تحلیل داده ها از رویکرد آمیخته استفاده شده است بدین صورت که پس از بررسی ادبیات، داده ها از طریق مصاحبه و پرسشنامه گردآوری و با استفاده از مدلسازی ساختاری تفسیری تحلیل شد و و براساس یافته ها، سطح بندی و تشخیص میزان نفوذ و وابستگی مولفه ها صورت گرفت. طبق مدل ارایه شده، پیش بینی می شود دفاتر مدیریت فناوری و مدیریت پروژه در جایگاه های تعیین شده، نقش موثری در راستای هدف تحقیق داشته باشند.