شیوع ایده پردازی خودکشی و رابطه آن با افسردگی و وضعیت سلامت عمومی در مراجعین به مراکز درمان اعتیاد ایران (۱۳۹۷)

زمینه و هدف: بیشتر کسانی که خودکشی می کنند؛ از اختلالات روان پزشکی به ویژه افسردگی و اختلالات مرتبط با سوء مصرف مواد رنج می برند. خطر خودکشی فقط مربوط به اختلالات عمده روان پزشکی به عنوان عامل خطر نیست. تمایل به ایده پردازی خودکشی به علل دیگر مانند بیماری های جسمی نیز از عوامل مهم مرتبط با اقدام به خودکشی محسوب می شود. این مطالعه به منظور تعیین شیوع ایده پردازی خودکشی و رابطه آن با افسردگی و وضعیت سلامت عمومی در مراجعین به مراکز درمان اعتیاد ایران انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی - تحلیلی روی ۶۸۹ مراجعه کننده به مراکز درمان اعتیاد استان های یزد، خراسان رضوی، مازندران، سیستان و بلوچستان، فارس، آذربایجان شرقی و کرمانشاه که تحت درمان نگهدارنده با متادون قرار داشتند در سال ۱۳۹۷ انجام شد. برای نمونه گیری در مرحله اول هفت استان (خوشه) به صورت تصادفی انتخاب شدند. در مرحله دوم نمونه ها به صورت در دسترس از مراکز درمان اعتیاد انتخاب شدند. ابزارهای مورد بررسی شامل پرسشنامه سلامت عمومی، سیاهه افسردگی بک و سنجه ایده خودکشی بک بودند. یافته ها: ۱۵۱ نفر (۲۱.۹۱%) دارای سابقه اقدام به خودکشی بودند. ۲۱۸ نفر (۳۱.۶%) از افراد ایده پردازی خودکشی داشتند. بین افسردگی و ایده پردازی خودکشی (r=۰.۵۰۴) رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت (P<۰.۰۵). بین متغیرهای سلامت عمومی در همه ابعاد آن و ایده پردازی خودکشی رابطه خطی معنی دار وجود داشت (P<۰.۰۵). ایده پردازی خودکشی با خرده مقیاس های علایم جسمانی، علایم اضطرابی و اختلال خواب و علایم افسردگی رابطه مثبت معنی دار (P<۰.۰۵) و بین کارکرد اجتماعی با ایده پردازی خودکشی رابطه معکوس معنی دار یافت شد (P<۰.۰۵). نتیجه گیری: ایده پردازی خودکشی در یک سوم از مراجعه کنندگان به مراکز ترک اعتیاد کشور وجود دارد. متغیرهای افسردگی و وضعیت نامناسب سلامت عمومی می تواند منجر به ایده پردازی خودکشی گردد.