نقل به معنای احادیث فقهی مشترک با استفاده از داستان های کوتاه
محل انتشار: مجله مطالعات فهم حدیث، دوره: 9، شماره: 1
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 223
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MFHJ-9-1_012
تاریخ نمایه سازی: 10 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقارنه روایات فقهی شیعه و اهل سنت، نشان می دهد، بخش قابل توجهی از روایات فقهی شیعه، با اندکی تفاوت در قالب داستان هایی کوتاه، در جوامع حدیثی اهل سنت، نقل به معنا شده اند. شخصیت این داستان های کوتاه، اشخاصی چون ابوهریره، ابن عمر، عائشه و ابن عباس هستند که به جهات متعددی نمی توانند، راوی حجم وسیعی از سنت نبوی باشند. دقت در تاریخ حدیث شیعه و اهل سنت و تحول فرایند نقل حدیث، از قصه گویی در قرن اول به نقل روایات فقهی در قرن دوم، نشان گر تاثیر قصه گویان، در کیفیت فرایند نقل حدیث و اسناد، در قرن دوم هجری است. قصه گویان تاثیر عمیق سیاسی- دینی، در جامعه عراق و شام داشتند. فعالیت ایشان، سبب تربیت جامعه ای با مطالبات ویژه، در عراق و شام شده بود که محدثان را وادار کرد، برای احیای سنت نبوی، از روش نقل احادیث فقهی، در قالب داستان های کوتاه بهره ببرند. در نتیجه اصحاب حدیث با استفاده از ابزار داستان های کوتاه، روایات فقهی که در قرن دوم، از امام صادق (ع) آموخته بودند، را در قالب داستان های کوتاه، نقل به معنا کردند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بی بی زینب حسینی
دانشیار گروه الهیات دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران.
علیه رضاداد
استادیار گروه معارف اسلامی، دانشگاه فرهنگیان، تهران.
سید سجاد غلامی
استادیار گروه الهیات دانشگاه یاسوج.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :