ساماندهی بافت های مسئله دار شهری با رویکرد تحلیل ذینفعان و شبکه اجتماعی (نمونه تجربی: محدوده خلازیر جنوبی در منطقه ۱۹ شهر تهران)

مقدمه: خلازیر جنوبی یکی از محدوده­ های مسئله ­دار کلان شهر تهران است. این محدوده به دلیل تجمع مشاغل مزاحم شهری مشکلات زیادی را برای نواحی پیرامون و حتی کلان شهر تهران ایجاد کرده است. به دلیل پیچیدگی مسئله، ساماندهی این محدوده نیازمند مشارکت همه ذینفعان است.  هدف پژوهش حاضر شناسایی ذی­نفعان اصلی، تحلیل تمایل و قدرت ذی­نفعان، شناسایی نیاز و خواسته های ذی­نفعان و تحلیل شبکه اجتماعی ذی­نفعان در خصوص مسئله خلازیر جنوبی است. داده و روش: روش تحقیق در این پژوهش، ترکیبی(کیفی و کمی) با تاکید بر روش کیفی و ترکیب داده ­های کمی در خلال تحلیل  است. داده ­های پژوهش از طریق مصاحبه با ذی­نفعان مربوطه جمع آوری شده است. تحلیل داده ­ها با کمک ماتریس تمایل-قدرت و نرم افزار NodeXL انجام گرفته است. یافته ها: یافته ­ها نشان می دهد که مسئله خلازیر جنوبی دارای ۱۶ ذی نفع اصلی است که دارای خواسته و نیازهای مختلفی هستند. همچنین نتایج پژوهش حاکی از آن است که شهرداری منطقه ۱۹، موقوفه مدرسه مروی، کسبه خلازیر و شرکت ساماندهی صنایع و مشاغل شهر تهران بیشترین قدرت را دارند. نتایج دیگر نشان می دهد که سازمان نوسازی شهر تهران، معاونت خدمات شهری و محیط زیست شهرداری منطقه ۱۹ تهران، معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران، معاونت خدمات شهری و محیط زیست شهرداری تهران بیشترین قدرت در شبکه اجتماعی ذینفعان دارند. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد همه ذی نفعان جهت ساماندهی و حل مسئله خلازیر جنوبی تمایل به حل مساله دارند؛ اما از نظر قدرت، میزان قدرت همه ذی نفعان یکسان نیست و سه ذی نفع موقوفه مدرسه مروی، شهرداری منطقه ۱۹ ، شرکت ساماندهی صنایع و مشاغل شهر تهران و کسبه خلازیر بیشترین قدرت را دارند و هرگونه اقدامات بایستی از طریق این ذی نفعان شروع شود. همچنین نتایج نشان می دهد که معاونت خدمات شهری و محیط زیست شهرداری تهران با نمره مرکزیت بینیت ۱.۲۰ و معاونت خدمات شهری و محیط زیست شهرداری منطقه ۱۹ با مرکزیت بردار ۰.۰۹۶ بیشترین نقش را در روابط بین ذی نفعان بر عهده دارند.