بررسی تعیین میزان تاثیر مولفه ها و پارامترهای تاثیرگذار بر امنیت اجتماعی با تاکید بر جذب گردشگر (مطالعه موردی شهرهای ساحلی استان مازندران)

استان مازندران با نوار ساحلی به طول ۳۳۸ کیلومتر سالانه پذیرای بیش از ۱۵ میلیون مسافر و توریست بوده که این جمعیت شناور در کنار جمعیت بومی استان بطوری در فرآیند تولید و تامین امنیت پایدار مناطق ساحلی تاثیرگذار خواهد بود. در واقع مقوله امنیت در مناطق ساحلی از حساسیت بیشتری برخوردار است. زیرا این مناطق با توجه به داشتن امتیازات و جاذبه های ویژه در جذب توریست از جمله طبیعت زیبا و برخورداری از جذابیت های منحصر به فرد ساحلی، جنگلی و از طرفی دیگر شباهت ها و تفاوت های میان گروه های سنی و جنسی گردشگران با فرهنگ های مختلف، خود می تواند موجبات به چالش کشاندن احساس امنیت در نقاط ساحلی گردد. از این رو فقدان وجود احساس امنیت در مناطق ساحلی سبب افول صنعت توریسم شده که ضروری است برای شناخت راهکارهای علمی در راستای شناسائی علل و عوامل متزلزل کننده امنیت شهرهای ساحلی و مولفه های تاثیرگذار بر کاهش رضایت مندی گردشگران این مناطق با هدف تعیین اولویت های برنامه ریزی فعالیت ها اقدام لازم بعمل آید. بدین منظور تحقیق حاضر از نظر ماهیت در زمره ی تحقیقات توصیفی و پیمایشی بوده که حجم نمونه آماری آن ۱۰۰ نفر از بومیان و مسافران شهرهای ساحلی مازندران در تابستان ۹۳ را تشکیل می دهد. لذا با در نظر قرار دادن مولفه های تاثیرگذار بر امنیت اجتماعی نقاط ساحلی از جمله بدپوششی و بدحجابی، نظم و انضباط، رسانه های گروهی و ... ارتباط آنها را با جذب گردشگر این نقاط بررسی که نتایج این تحقیق بیانگر این واقعیت است که اکثر گردشگران و مسافران این مناطق را جوانان به خود اختصاص داده که با توجه به برخی از ناهنجاریهای اجتماعی- اخلاقی و فرهنگی: نظیر بدپوششی، ارتباط با جنس مخالف، تبلیغات شبکه های ماهواره ای و فضای سایبر و ... خود جزء پارامترهای تاثیرگذار بر امنیت اجتماعی این مناطق به حساب می آید.