رابطه بین استراتژیهای مدیریت تعارض مدیران با میزان استرس شغلی دبیران مقطع متوسطه شهرستان قوچان در سال تحصیلی ۸۵- ۴۸

این پژوهش به منظور بررسی رابطه بین استراتژیهای مدیریت تعارض مدیران و میزان استرس شغلی دبیران صورت پذیرفته است. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه مدارس متوسطه (شامل دبیرستان، هنرستان و مرکز پیش دانشگاهی) فعال در سال تحصیلی ۵۸-۱۳۸۴ به تعداد ۶۰ واحد آموزشی می باشد و چون اطلاعات لازم را باید از دبیران و مدیران این مدارس کسب نماییم، لذا جوامع آماری فرعی شامل دبیران شاغل در این مدارس و مدیران آنها می باشد که تعداد ۳۳ مدرسه به روش نمونه گیری تصادفی بدون جایگذاری به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند و مدیران آنها پرسشنامه استراتژیهای مدیریت تعارض را تکمیل کردند و ۷۸ نفر دبیر به عنوان حجم نمونه جامعه فرعی دبیران انتخاب شدند و پرسشنامه استرس شغلی را تکمیل کردند. برای انجام این پژوهش از روش توصیفی همبستگی استفاده شده است و برای گردآوری اطلاعات از دو روش عمده یعنی کتابخانه ای، اسنادی و میدانی استفاده شده است و ابزار مورد استفاده برای روش میدانی پرسشنامه استراتژیهای مدیریت تعارض و استرس شغلی مورد استفاده قرار گرفت و به منظور تحلیل داده ها از دو روش آمار توصیفی شامل: فراوانی، میانگین، واریانس و انحراف معیار و از روش آمار استنباطی شامل آزمون T  استودنت، آزمون آنالیز واریانس، آزمون خی دو (۲X ) تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون مان وتینی مورد استفاده قرار گرفتند.  نتایج حاصل از تحلیل داده ها با روشهای آماری فوق نشان داد که بین استراتژیهای مدیریت تعارض مدیران و میزان استرس شغلی دبیران رابطه معنی داری وجود ندارد و بین استراتژیهای مدیریت تعارض مدیران زن و مرد رابطه معنی دار وجود دارد و همچنین بین عوامل استرس شغلی (شامل عوامل شغلی، مدیریتی، سازمانی) و میزان استرس شغلی دبیران زن و مرد تفاوتی مشاهده نشد و استراتژی رایج مدیران مقطع متوسطه شهرستان قوچان در مدیریت تعارض استراتژی اجتناب می باشد. به نظر م یرسد با بهره گیری مدیران از استراتژیهای مختلف با توجه به شرایط موقعیتهای گوناگون، به ویژه با بهره گیری از استراتژیهای همکاری و مصالحه در حل تعارضات ،عملکرد دبیران افزایش یابد.