تاثیر غلظت های مختلف ژل بلیچینگ کارباماید پراکساید بر استحکام باند برشی کامپوزیت نانو هیبرید باندشده به مینا و عاج

چکیده زمینه و هدف: بلیچینگ روشی موثر جهت ایجاد لبخندی زیبا می باشد اما تاثیر عوامل بلیچینگ بر استحکام باند ترمیم های کامپوزیتی موجود مورد بحث است. هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر غلظت های مختلف ژل بلیچینگ کارباماید پراکساید بر استحکام باند برشی کامپوزیت نانو هیبرید باند شده به مینا و عاج می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، ۹۶ دندان پره مولر به دو گروه مساوی تقسیم شدند. سطوح باکال تا حصول سطح صاف مینایی یا عاجی ساییده شده و سپس نمونه ها در مکعب های آکریلی مانت شدند. سطوح به باندینگ  Single Bond۲آغشته و کیور گردیدند. پس از فرم دهی یک استوانه از کامپوزیت نانو هیبرید Z۳۵۰ بر روی سطوح، نمونه ها به چهار زیرگروه تقسیم شدند. زیرگروه اول بدون بلیچینگ، زیرگروه های بعدی به ترتیب در معرض ژل بلیچینگ  Opalescence PF۱۰، ۱۵ و ۲۰ درصد به مدت هشت، شش و چهار ساعت در روز قرار گرفتند. استحکام باند برشی اندازه گیری شد. داده ها با آنالیز واریانس یک طرفه به همراه آزمون مقایسات چندگانه Tukey تحلیل شدند. یافته ها: در هر دو گروه استحکام باند پس از بلیچینگ کاهش یافت. این کاهش بین زیرگروه های مینایی معنی دار نبود (۵۸۹/۰P=)، اما بین زیرگروه های عاجی معنی دار بود، البته این معنی داری فقط بین زیرگروه های کنترل و چهارم وجود داشت (۰۰۵/۰P=). نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه، چنانچه بلیچینگ با کارباماید پراکساید روی ترمیم کامپوزیت نانوهیبریدی با مارژین عاجی انجام گیرد، بهتر است تعویض ترمیم مدنظر قرار گیرد. هرچه غلظت کارباماید پراکساید بیشتر باشد تاثیر مخرب تری بر مارژین عاجی دارد، این امر در ارتباط با مارژین های مینایی مصداق کمتری دارد. واژه های کلیدی: کامپوزیت رزین، عوامل باندینگ، عوامل بلیچینگ، استحکام برشی