بررسی میزان فلوراید آب آشامیدنی مناطق روستایی شهرستان رفسنجان در بهار و تابستان ۱۳۹۴: یک گزارش کوتاه

چکیده زمینه و هدف:  غلظت ۵/۱-۵/۰ میلی گرم در لیتر فلوراید در آب آشامیدنی اثر مثبتی بر دندان ها جهت جلوگیری یا کاهش خطر پوسیدگی به دنبال دارد. در حال حاضر، فلوراید مورد نیاز برای جلوگیری از پوسیدگی دندان در درجه اول از آب آشامیدنی تامین می گردد. این مطالعه با هدف بررسی میزان فلوراید آب آشامیدنی روستاهای شهرستان رفسنجان و مقایسه آن با استاندارد ملی و سازمان بهداشت جهانی انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی که در سال ۱۳۹۴ در روستاهای شهرستان رفسنجان انجام شد، به صورت سرشماری از تعداد ۸ مخزن آب در دو فصل بهار و تابستان (هر فصل ۸ نمونه و حجم هر نمونه یک لیتر بود) نمونه برداری انجام شد. جهت جمع آوری نمونه ها از ظروف پلاستیکی پلی اتیلنی یک لیتری استفاده شد. برای تعیین مقدار فلوراید، نمونه های آب با استفاده از روش  SPADNS(dihydroxy_۳,۶_Naphtalene Disulfonate) Sodium۲-(Parasulfophenylazo)_  مورد آزمایش قرار گرفت. آنالیز داده ها با کاربرد آمار توصیفی (انحراف معیار± میانگین) و تست t زوجی انجام شد. یافته ها: بالاترین میانگین مقدار فلوراید در فصل بهار (۱۳/۱ میلی گرم در لیتر) و در فصل تابستان (۱۵/۱ میلی گرم در لیتر) مربوط به مخزن احمدآباد دئفه بود و کمترین میانگین مقدار فلوراید در فصل بهار (۳۰/۰ میلی گرم در لیتر) و در فصل تابستان (۴۸/۰ میلی گرم در لیتر) مربوط به مخزن کبوترخان بود. میانگین مقدار فلوراید آب شرب روستاها در فصل بهار ۲۴/۰.±۷۱/۰ میلی گرم در لیتر و در فصل تابستان ۲۱/۰± ۷۸/۰ میلی گرم در لیتر بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (۰۴۹/۰=p). نتیجه گیری: در مجموع، میزان فلوراید آب شرب روستاهای شهرستان رفسنجان (به جز مخزن کبوترخان) در گستره استانداردهای سازمان بهداشت جهانی و استاندارد ملی آب آشامیدنی قرار داشت. واژه های کلیدی: آب آشامیدنی، فلوراید، مناطق روستایی، رفسنجان