بررسی اثر عصاره ریشه شیرین بیان بر میزان قند خون در موش های دیابتی ناشی از تزریق استرپتوزوتوسین

چکیده زمینه و هدف: شیرین بیان یک داروی گیاهی است که در طب سنتی خواص زیادی برای آن ذکر گردیده است. از آن جایی که ریشه این گیاه بسیار شیرین می باشد در صورتی که قادر به کاهش قندخون باشد و یا حداقل افزایش ندهد می تواند جهت درمان و یا تغذیه بیماران دیابتی مورد استفاده قرار گیرد. مطالعه حاضر جهت پاسخگویی به این سوال که آیا شیرین بیان می تواند تاثیری بر کاهش قند خون داشته باشد، انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه تجربی بر روی ۸ گروه موش بالغ نر با وزن ۲۵۰-۲۰۰ گرم انجام شده و ۵ گروه از موش ها با تزریق ۵۵ میلی گرم بر کیلوگرم از داروی استرپتوزوسین دیابتی شدند و موش هایی که قند خون آن ها بالاتر از ۲۵۰ میلی گرم بر دسی لیتر بود وارد مطالعه گردیدند. به ۳ گروه از موش های دیابتی و سه گروه از موش های سالم روزانه ۱۰۰، ۲۰۰ و۳۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم عصاره شیرین بیان با لوله دهانی حلقی به مدت ۳۵ روز خورانده شد. به یک گروه از موش های دیابتی انسولین NPH به میزان ۴ واحد تزریق شد و گروه دیگر نیز دیابتی بدون انجام درمان خاص، در نظر گرفته شد. قند خون موش ها در روزهای صفر، هفت، چهارده، بیست و یک و سی و پنج اندازه گیری گردید. یافته ها: در این بررسی مشاهده شد که دوز ۱۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم ریشه شیرین بیان بر میزان قند خون در روزهای مختلف تاثیری نداشته ولی دوز ۲۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم در روزهای مختلف آزمایش (۷،۱۴،۲۱،۳۵) و دوز ۳۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم در روز ۷ و ۳۵ باعث کاهش سطح قند خون به طور معنی دار شده است. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که عصاره ریشه شیرین بیان قند خون را در موش های سالم تغییر نمی دهد ولی در موش های دیابتی قند خون را کاهش می دهد و می توان نتیجه گرفت که عصاره ریشه شیرین بیان احتمالا می تواند به عنوان درمان و یا یک شیرین کننده برای بیماران دیابتی پس از کارآزمایی بالینی بیشتر مورد استفاده قرار گیرد. واژه های کلیدی: قند خون، ریشه شیرین بیان، استرپتوزوسین، دیابت شیرین