فراوانی شاخص های استرس اکسیداتیو به دنبال ساکشن لوله داخل نای در بیماران جراحی پیوند عروق کرونر بستری در بیمارستان قلب جماران تهران

چکیده زمینه و هدف: بعضی از فعالیت های پزشکی و پرستاری احتمال دارد موجب افزایش تولید رادیکال های آزاد در بیماران شوند. لذا این مطالعه با هدف تعیین فراوانی شاخص های استرس اکسیداتیو شامل گلوتاتیون و گلوتاتیون پراکسیداز به دنبال ساکشن لوله داخل نای در بیماران تحت جراحی پیوند عروق کرونر انجام گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، تعداد ۳۵ بیمار پس از عمل جراحی پیوند عروق کرونر و تحت ونتیلاسیون مکانیکی که نیاز به ساکشن ترشحات ریه داشتند، انتخاب و تحت مطالعه قرارگرفتند. نمونه های خون بیماران در سه مرحله، قبل، بلافاصله و پانزده دقیقه پس از ساکشن ترشحات ریه جمع آوری و سپس مقادیر گلوتاتیون و فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز نمونه ها بر اساس روش تیتز و لورنس اندازه گیری شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که میزان گلوتاتیون و فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز در فواصل زمانی قبل، بلافاصله بعد از ساکشن و پانزده دقیقه پس از ساکشن دارای تفاوت معنی داری بوده و سیر نزولی دارد (۰۰۱/۰p<). نتیجه گیری: ساکشن لوله داخل نای رویدادی رادیکال زا بوده که باعث تغییر در مقدار و فعالیت شاخص های استرس اکسیداتیو می گردد. عدم توانایی دفاع آنتی اکسیدانی منجر به استرس اکسیداتیو می شود. لذا تدابیر لازم جهت اصلاح رویداد مذکور بر اساس پژوهش های آتی ضروری به نظر می رسد. واژه های کلیدی: ساکشن لوله نای، گلوتاتیون، گلوتاتیون پراکسیداز