کالمودولین اثرات ضددردی مورفین را در موش های صحرایی تقویت می کند

چکیده   زمینه و هدف: کالمودولین در مسیر سیگنالینگ مربوط به گیرنده های اپیوییدی دخیل است. هدف این مطالعه، بررسی اثر تزریق مزمن درون بطنی داروی W-۷ که یک مهارکننده اختصاصی پروتئین کالمودولین است بر ایجاد تحمل به مورفین بوده است.   مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از ۷۵ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن تقریبی ۲۵۰-۲۰۰ گرم استفاده شد. ابتدا با استفاده از دستگاه استرئوتاکس و مختصات بطن طرفی مغز بر اساس اطلس پاکسینوس و واتسون کانول گذاری جهت حیوان انجام شد و یک هفته برای بهبودی به حیوان فرصت داده شد. حیوانات مورفین را به صورت داخل صفاقی با مقدار روزانه ۱۵ میلی گرم بر کیلوگرم به مدت ۸ روز دریافت کردند. ایجاد تحمل به اثرات ضددردی مورفین با انجام آزمون Tail-Flick در روزهای ۱، ۳، ۵ و ۸ ارزیابی شد. داروی W-۷ به صورت درون بطنی با مقادیر ۲۵/۰، ۵/۰ و ۱ میکرومول به ازای هر موش، ۱۰ دقیقه قبل از تجویز مورفین استفاده شد. در روزهایی که تست Tail-Flick انجام می شد داروی W-۷ بعد از انجام آزمون تجویز گردید.   یافته ها: تزریق مورفین به مدت ۸ روز سبب ایجاد تحمل به اثرات ضددردی مورفین شد. تجویز داروی W-۷ به صورت روزانه به مدت ۸ روز در مقدار ۲۵/۰ میکرومول به ازای هر موش نتوانست مانع بروز تحمل به اثرات ضددردی مورفین شود ولی مقادیر بالاتر W-۷ (۵/۰ و ۱ میکرومول به ازای هر موش) به طور معنی داری سبب مهار ایجاد تحمل شد.   نتیجه گیری: تجویز داخل بطنی W-۷ به صورت مزمن موجب جلوگیری از بروز تحمل به اثرات ضددردی مورفین گردید. نتایج حاضر نشان دهنده نقش پروتئین کالمودولین و مسیرهای وابسته به آن در روند ایجاد تحمل به اثرات ضددری مورفین در پی تجویز مکرر این داروست.   واژه های کلیدی: کالمودولین، تحمل، مورفین، W-۷