نظرات پزشکان عمومی رفسنجان درباره کیفیت برگزاری و روش های تدریس و اجرای برنامه های آموزش مداوم

چکیده   زمینه و هدف : آموزش مداوم جهت حفظ و ارتقای سطح دانش و مهارت های جامعه پزشکی انجام می شود و ارزیابی کیفیت برگزاری آن به منظور رفع نواقص احتمالی ضروری است. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی کیفیت برگزاری، تعیین روش های مناسب تدریس و اجرای برنامه ها در دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان انجام گرفت.   مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی - مقطعی تمامی پزشکان عمومی شرکت کننده در برنامه های آموزش مداوم (۱۸۶ نفر) در سال ۱۳۸۷ به صورت سرشماری انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسش نامه ای مشتمل بر مشخصات فردی و ۳۳ سوال در مورد کیفیت برگزاری، روش های مناسب تدریس و اجرای برنامه های آموزش مداوم صورت گرفت. سوالات بر اساس مقیاس پنج درجه ای لیکرت تنظیم گردیدند.   یافته ها: میزان پاسخگویی به پرسش نامه ها ۱/۸۷% بود. میانگین سنی و سابقه طبابت پزشکان به ترتیب ۹/۸ ± ۳۷ و ۲/۸±۴/۸ سال به دست آمد و ۶/۵۸% از نمونه ها مرد بودند. رضایت ۶/۳۰% از شرکت کنندگان از کیفیت برگزاری برنامه ها مطلوب بود و ۴/۶۹% رضایت متوسط داشتند. سه روش مناسب تدریس به ترتیب شامل سخنرانی همراه با نمایش فیلم، کارگاه آموزشی و سخنرانی همراه با پرسش و پاسخ بود. سه روش مناسب اجرای برنامه به ترتیب برنامه آموزش مدون، نمایش فیلم آموزشی و مطالعه کتاب ها و مجلات آموزشی دارای امتیاز بود. تفاوت معنی داری بین پزشکان زن و مرد از نظر رضایت مندی، روش های تدریس و اجرا وجود نداشت.   نتیجه گیری: اکثر پزشکان از کیفیت برگزاری برنامه های آموزش مداوم در دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان رضایت متوسط داشتند، بنابراین برای بهبود آن ضروری است که موضوعات برنامه در راستای نیازهای بهداشتی جامعه، حل مشکلات حرفه ای و حاوی مطالب جدید علمی باشد. واژه های کلیدی: آموزش مداوم، پزشک عمومی، روش های تدریس، ارزشیابی برنامه