اثرات ۴ هفته بی تمرینی به دنبال ۱۲ هفته تمرین های هوازی بر تغییرات آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و سطح چربی های خون در موش های یائسه

زمینه و هدف : تاثیر تمرینات شدید بدنی بر افزایش آنزیم های کبدی نشان داده شده است، اما تاثیر بی تمرینی بر این آنزیم ها کاملا مشخص نیست. مطالعه حاضر، با هدف بررسی تاثیر ۴ هفته بی تمرینی به دنبال ۱۲ هفته تمرین های هوازی بر آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز (ALT) ، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) ، آلکالین فسفاتاز (ALP) و سطح چربی های خون طراحی گردید.   مواد و روش ها : در این مطالعه تجربی، ۸۰ سر موش صحرایی ماده از نژاد ویستار که حداقل سه ماه از اتمام دوران باروری آن ها سپری شده بود، انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه کنترل، تداومی و تناوبی تقسیم شدند. گروه های فعالیت تداومی و یا تناوبی، دویدن روی نوار گردان را به مدت ۱۲ هفته اجرا کردند و سپس در معرض بی تمرینی قرار گرفتند. کلیه آزمودنی ها با شرایط مشابه، به مدت ۴ هفته نگهداری شدند. بافت برداری کبد با شرایط کاملا مشابه، قبل از آزمون و پایان هفته های ۶، ۱۲و ۱۶ انجام شد. آنالیز آزمایشگاهی سطوح ALT ، AST و ALP با دستگاه تحلیل گر خودکار و بررسی چربی های خون با روش آنزیماتیک انجام شد. از آزمون تحلیل واریانس دو طرفه با اندازه گیری های مکرر برای بررسی روابط متغیرها استفاده شد.   یافته ها : در هر دو گروه تداومی و تناوبی، سطوح ALT ، AST و ALP پس از ۴ هفته بی تمرینی نسبت به مراحل ۶ و ۱۲ هفته تمرین، به طور معنی داری کاهش یافت ( ۰۰۱/۰= p ) ولی ALT و AST هر دو گروه در مرحله بی تمرینی نسبت به مرحله پیش آزمون به طور معنی داری بالاتر بود (در مورد ALT به ترتیب ۰۲۸/۰= p و ۰۱۹/۰ p= و AST ۰۵۰/۰ = p و ۰۰۱/۰= p ) . به علاوه، مقادیر LDL-C به دنبال ۶ و ۱۲ هفته تمرین تداومی و تناوبی هوازی و در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کاهش (گروه تداومی به ترتیب ۰۰۹/۰= p ، ۰۰۱/۰= p و ۰۰۱/۰= p و گروه تناوبی هوازی ۰۲۳/۰= p ، ۰۰۱/۰= p و ۰۰۱/۰= p ) و مقادیر HDL-C به طور معنی داری افزایش داشته است ( ۰۰۱/۰= p ).   نتیجه گیری : سطوح آنزیم های کبدی پس از ۴ هفته بی تمرینی متعاقب ۱۲ هفته تمرین های هوازی به طور معنی داری کاهش می یابد. به علاوه، به دنبال ۶ و ۱۲ هفته تمرین تداومی و تناوبی هوازی و در مقایسه با گروه کنترل سطوح LDL-C کاهش و سطوح HDL-C افزایش معنی داری داشتند.   واژه های کلیدی : آنزیم های کبدی، بی تمرینی، موش های یائسه، استرس کبدی