شناسایی نایسریا مننژیتیدیس در کودکان مشکوک به مننژیت توسط PCR و مقایسه آن با روش های کشت و آگلوتیناسیون (گزارش کوتاه)

چکیده   زمینه و هدف: مننژیت باکتریایی خصوصا مننگوکوک یکی از خطرناک ترین بیماری های عفونی است. هدف از این مطالعه، بررسی شیوع مننژیت کودکان ناشی از مننگوکوک، در کودکان، به روش های مولکولی و مقایسه آن با روش های مرسوم بود.   مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، ۲۷۵ کودک مشکوک به بیماری مننژیت در مرکز پزشکی کودکان تبریز به روش نمونه گیری آسان و در دسترس مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه ها از طریق انجام پونکسیون نخاعی تحت مطالعه باکتریولوژی و آگلوتینایسیون قرار گرفت. DNA به روش فنل- کلروفرم استخراج و PCR انجام شد.   یافته ها : میانگین سنی بیماران ۰۴/۲ ± ۲۰/۴۲ ماه و کمترین ۱۱ روز و بیشترین ۱۱ سال بود . مننژیت مننگوکوکی در جنس مذکر بیشتر از دختران بود (به ترتیب ۶۰% و ۴۰%) . تعداد ۵ مورد در تست آگلوتیناسیون (۸/۱%) و ۳ مورد (۱/۱%) در کشت و ۱۰ مورد (۶/۳%) PCR مثبت بودند.   نتیجه گیری : مننگوکوک یکی از عوامل اصلی ایجاد کننده مننژیت باکتریایی کودکان در منطقه آذربایجان به شمار می آید. روش PCR برای شناسایی مننژیت مننگوکوکی ارزش بالایی دارد.   واژه های کلیدی : نایسریا مننژیتدیس، مننژیت، PCR