اثربخشی مدیریت استرس به شیوه شناختی- رفتاری بر افسردگی و تحریک پذیری زنان مبتلا به نشانگان پیش از قاعدگی

زمینه و هدف: نشانگان پیش از قاعدگی، اختلالی جسمی- روانی است که در مرحله ترشحی سیکل قاعدگی بروز می کند و عملکرد فردی و اجتماعی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. برای بهبود علایم، روش های مختلفی چون درمان دارویی و راهکارهای روانشناختی کاربرد دارد. هدف از این پژوهش، تعیین اثربخشی آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی- رفتاری بر افسردگی و تحریک پذیری زنان مبتلا به نشانگان پیش از قاعدگی بوده است.   مواد و روش ها: روش انجام این مطالعه نیمه تجربی، به صورت پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری زنان رفسنجانی بودند که در اردیبهشت ۱۳۸۸ به کلینیک نیک نفس مراجعه کرده بودند. بعد از انتخاب تصادفی کلینیک نیک نفس، از بین مراجعین، ۵۰ نفر به صورت نمونه در دسترس انتخاب و سپس ۲۴ نفر که بالاترین نمره را در پرسش نامه سنجش علایم سندرم پیش از قاعدگی کسب کرده بودند، به عنوان نمونه نهایی گزینش شده و به صورت تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. اطلاعات به وسیله پرسش نامه سلامت عمومی و پرسش نامه سنجش علایم نشانگان پیش از قاعدگی جمع آوری گردید. افراد گروه مداخله در یک برنامه آموزشی۹۰ دقیقه ای به مدت ۸ جلسه هفتگی شرکت نمودند. سپس نمرات پس آزمون هر دو گروه جمع آوری گردید. داده ها با نرم افزار SPSS و آزمون های کوواریانس و t مستقل تجزیه و تحلیل شد.   یافته ها: میانگین نمرات افسردگی و تحریک پذیری به ترتیب ۶/۵±۷/۲۴ و ۹/۷±۶/۲۶ بود. پس از مداخله، میانگین نمرات در دو مقیاس فوق به ترتیب ۴/۷±۹/۱۹ و ۳/۷±۷۷/۲۰ حاصل شد که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (۰۱/۰= p و ۰۳/۰= p ).   نتیجه گیری: مدیریت استرس به شیوه شناختی– رفتاری می تواند در بهبود افسردگی و تحریک پذیری PMS موثر باشد. واژه های کلیدی: افسردگی، تحریک پذیری، مدیریت استرس به شیوه شناختی- رفتاری، نشانگان پیش از قاعدگی