مقایسه تاثیر دوز اکسی توسین در القای زایمان بر پیامدهای زایمانی: یک گزارش کوتاه

چکیده   زمینه و هدف: اکسی توسین با هدف القا و یا تقویت زایمان یکی از شایع ترین داروهای مورد استفاده در مامایی است. مطالعات اخیر نشان می دهند که اکسی توسین در بیش از ۵۰% خانم های در حال زایمان استفاده می شود . هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر روش های درمانی اکسی توسین با دوزهای کم و زیاد بر پیامدهای زایمانی بود.   مواد و روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی یک سو کور روی ۱۲۰ زن حامله که اندیکاسیون القای زایمان داشتند انجام گرفت. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه ۶۰ نفره با دوز بالا (۶ میلی واحد در دقیقه) و دوز پایین (۵/۲ میلی واحد در دقیقه) جهت القای زایمان تقسیم شدند. دو گروه از لحاظ زمان زایمان، نوع زایمان و پیامد آن بر روی مادر و نوزاد و همچنین، میزان رضایت مادران از روند زایمانی مورد مقایسه قرار گرفتند. برای مقایسه دو گروه در متغیرهای کمی از آزمون t مستقل و در متغیرهای کیفی از آزمون مجذور کای استفاده شد.   یافته ها: میانگین و انحراف معیار مدت زمان مرحله اول زایمان در گروه با دوز کم ۵۷/۶۱ ± ۲۱/۱۸۹ دقیقه و در گروه با دوز بالا ۵۳/۳۸ ± ۷۲/۱۲۵ دقیقه بود (۰۰۱/۰> p ). همچنین، میزان رضایت زنان از روند زایمان در گروه با دوز بالا بیشتر از گروه با دوز پایین بود. به طوری که ۳۷ نفر (۷/۶۱%) در گروه با دوز بالا در مقابل ۱۷ نفر (۳/۲۸%) در گروه با دوز پایین از روند زایمان راضی بودند (۰۰۲/۰= p ).   نتیجه گیری: در مجموع با توجه به این که در حال حاضر در حیطه مامایی تمایل زیادی به کاهش زمان زایمان و به دنبال آن کاهش موارد سزارین وجود دارد و با توجه به نتایج مطالعه حاضر و مقایسه با مطالعات قبلی به نظر می رسد روش تجویز اکسی توسین با دوز بالا می تواند باعث کوتاه شدن مدت زایمان و مدت فاز فعال شود بدون آن که اثرات منفی بر نوزاد داشته باشد.   واژه های کلیدی: القای زایمانی، اکسی توسین، دوز، پیامد زایمان