مطالعه همبستگی گروههای مختلف سنی بر نقش معیارهای عملکرد حرکتی و شاخص های آنتروپومتریک

gte vml ۱]> چکیده زمینه و هدف: سن با هماهنگی حرکتی در ارتباط می باشد و آگاهی از تفاوت های سنی در تشخیص تغییرات عملکرد در افراد، ضروری است. با وجود آن که در بسیاری از تحقیقات انجام شده در رابطه با اجرای معیارهای عملکرد حرکتی کلینیکی، تاثیر این تفاوت ها در اجرای آزمون های عملکردی و نیز ارتباط سن با شاخص های آنتروپومتریک بررسی شده اند، هنوز ارتباط این شاخص ها در مدل معادلات ساختاری مورد آزمون قرار نگرفته است. از این رو، در این مطالعه ارتباط میان معیارهای عملکرد حرکتی و شاخص های آنتروپومتریک و سن بررسی گردید. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی با اندازه گیری های مکرر بر روی ۱۳۳ شرکت کننده در دامنه سنی ۵۹ -۱۸ سال و با روش نمونه گیری در دسترس انجام گرفت. داده ها با استفاده از اندازه گیری فاکتورهای آنتروپومتریک و ثبت مدت زمان اجرای آزمون های تعادل کلینیکی جمع آوری شدند. سه مدل به طور جداگانه مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت آنالیز داده ها از شیوه مدل سازی معادلات ساختاری استفاده گردید. یافته ها: سومین مدل، برازش خوب داده ها را بهتر از مدل های دیگر نشان داد (۰۳۸/۰=Root Mean Square Error of Approximation (RMSEA) ، ۹۹۲/۰ = Comparative Fit Index (CFI) و مجذور کای نیز معنی دار نمی باشد (۲۶۰/۰ = p). همچنین، در این مدل، ضریب استاندارد بین مسیر سن و اجرای آزمون های عملکردی (۵۴۰/۰) و مسیر سن و شاخص های آنتروپومتریک (۳۴۰/۰) معنی دار بود. نتیجه گیری: سن بر آزمون های تعادل کلینیکی و نیز بر شاخص های آنتروپومتریک موثر می باشد. بنابراین، ضروری است که در انجام تحقیقات تشخیصی کلینیکی در ارزیابی آسیب ورزشی مانند آسیب ورزشی ضربه به سر، شاخص سن به عنوان معیاری تاثیرگذار در مدت زمان اجرای آزمون ها در نظر گرفته شود. واژه های کلیدی: سن، معیارهای عملکرد حرکتی، شاخص آنتروپومتریک، مدل ساختاری