بررسی اثر عصاره آبی سیر بر شاخص های استرس اکسیداتیو در بافت بیضه موش های صحرایی دیابتی

gte vml ۱]> چکیده زمینه و هدف: دیابت قندی یکی از شایع ترین بیماری های متابولیکی بوده و از طریق افزایش استرس اکسیداتیو باعث ایجاد آسیب بیضه می شود. استفاده از آنتی اکسیدان ها باعث کاهش استرس اکسیداتیو شده و میزان آسیب بیضه را کاهش می دهند. در این مطالعه تاثیر عصاره سیر بر میزان شاخص های استرس اکسیداتیو در بافت بیضه موش های صحرایی دیابتی مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی ۲۴ سر موش صحرایی نر به طور تصادفی به ۳ گروه، کنترل، دیابتی و دیابتی تیمار شده با عصاره سیر تقسیم شدند. گروه کنترل و دیابتی به میزان ۱ میلی لیتر بر ۱۰۰ گرم وزن بدن آب مقطر وگروه دیابتی تیمار شده با عصاره سیر نیز به میزان ۱ میلی لیتر بر ۱۰۰ گرم وزن بدن عصاره سیر به مدت ۶ هفته دریافت کردند. دیابت از طریق تزریق داخل صفاقی تک دوز استرپتوزوتوسین (۶۰ میلی گرم بر کیلوگرم) ایجاد شد. بعد از ۶ هفته بیضه راست خارج شد و فعالیت آنزیم های استرس اکسیداتیو شامل مالون دی آلدئید، کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: درمان موش های صحرایی دیابتی با عصاره سیر به طور معناداری باعث کاهش سطح گلوکز خون گردید (۰۰۱/۰p<). همچنین، در طی دیابت مقدار مالون دی آلدئید افزایش یافته و میزان فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز در بافت بیضه کاهش نشان داد و طی درمان با عصاره سیر، به طور معناداری بهبودی در این عوامل مشاهده گردید (۰۰۱/۰p<). نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه تایید کننده نقش آنتی اکسیدانی عصاره سیر در بهبود آسیب های بیضه ای ناشی از دیابت می باشد. واژه های کلیدی: استرس اکسیداتیو، دیابت شیرین، عصاره سیر، بیضه