بررسی اختلالات خوردن (بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی) در نوجوانان ۱۳ تا ۱۸ ساله شهرستان گناباد در سال ۱۳۹۳

چکیده زمینه و هدف: اختلالات خوردن از اختلالات شایع روانی/ روان تنی به شمار می روند که مشکلات فراوانی در سلامت جسمانی و عملکرد روانی را باعث می شوند. از این رو این مطالعه با هدف بررسی اختلالات خوردن در نوجوانان شهرستان گناباد انجام گرفته است. مواد و روش ها: طرح پژوهش حاضر مقطعی است. نمونه این پژوهش را ۱۵۰۰ نفر از دانش آموزان ۲۰ دبیرستان پایه اول و دوم شهرستان گناباد در سال ۱۳۹۳ تشکیل دادند که به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب و در پژوهش شرکت داده شدند. جهت اجرای پژوهش از پرسشنامه نگرش به خوردن (۲۶-EAT) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کای اسکویر در نرم افزار SPSS استفاده گردید. یافته ها: دامنه سنی شرکت کنندگان ۱۳ تا ۱۸ سال و میانگین و انحراف معیار سن ۷۰/۱ ± ۵۰/۱۵ بود. در این پژوهش ۷/۱۵ % از دانش آموزان در معرض اختلال خوردن قرار داشتند. شیوع اختلال بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی در این نمونه به ترتیب ۱/۱% و ۲/۳ % بود. بین دو جنس دختر و پسر در اختلال خوردن تفاوت معناداری وجود داشت (۰۰۱/۰=p). شیوع این اختلال با سن و پایه تحصیلی نیز ارتباطی معنادار داشت (۰۰۱/۰=p) و اختلال بی اشتهایی عصبی بین دو جنس (۰۷۹/۰=p)، در سنین و پایه های تحصیلی مختلف (۱۱۵/۰=p) شیوع یکسانی داشت. نتایج نشان داد فراوانی اختلال پرخوری در بین دختران بیشتر است .بنابراین بین دو جنس (۰۱۴/۰=p)، در سنین و پایه های تحصیلی مختلف (۰۰۳/۰=p) در شیوع این اختلال ارتباط معناداری وجود داشت (۰۵/۰p<). نتیجه گیری: نتایج نشان داد اختلال خوردن در دانش آموزان دختر شیوع بیشتری دارد که ممکن است به دلیل گسترش فرهنگ غرب، الگوهای نامناسب تغدیه ای، عوامل نژادی و طبقه اجتماعی که فرد در آن قرار دارد، باشد که بررسی این عوامل در پژوهش های مشابه توصیه می شود. واژه های کلیدی: دانش آموز، اختلال خوردن، بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی