بررسی هوش هیجانی دانشجویان دانشگاه های شهر اهواز در سال ۱۳۹۳

چکیده زمینه و هدف: هوش هیجانی مجموعه ای از هیجانات، عواطف، دانش اجتماعی و توانمندی هایی است که فرد را جهت تطابق با محیط آماده می کند. با توجه به اهمیت هوش هیجانی و عدم اطلاعات کافی از میزان آن در میان دانشجویان، این مطالعه با هدف بررسی هوش هیجانی در دانشجویان انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی ۳۰۳ دانشجو در دانشگاه های جندی شاپور، آزاد و چمران اهواز در سال ۱۳۹۳ انجام شد. داده بوسیله فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه هوش هیجانی Bradbry-Graves جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۹ و روش های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (t-test, ANOVA, TUKEY) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: هوش هیجانی اکثر دانشجویان (۲۳/۷۷%) در سطح متوسط قرار داشت. میانگین نمره کلی هوش هیجانی ۲۶/۹±۰۲/۷۷ و میانگین نمرات مقیاس های خود آگاهی، خود مدیریتی، آگاهی اجتماعی و مدیریت رابطه به ترتیب ۵۸/۵±۸۱/۸۲، ۹۳/۱۳±۴۷/۷۰، ۳۰/۷±۳۶/۸۱ و ۲۶/۱۰±۴۴/۷۳ بود. بین هوش هیجانی کلی و متغیر های سن، جنس، وضعیت اشتغال، وضعیت تاهل، مقطع تحصیلی، معدل کل و دانشگاه محل تحصیل ارتباط معنی دار وجود نداشت، در حالی که بین متغیرهای ذکر شده و برخی از مقیاس های هوش هیجانی ارتباط معنی دار مشاهده شد (۰۵/۰>p). نتیجه گیری: نظر به متوسط بودن هوش هیجانی دانشجویان و عنایت به اهمیت هوش هیجانی در ارتقاء سلامت و موفقیت تحصیلی دانشجویان، پیشنهاد می گردد در برنامه آموزشی دانشگاه ها به هوش هیجانی و لزوم ارتقاء آن توجه لازم شود. واژه های کلیدی: هوش هیجانی، موفقیت تحصیلی، دانشجو