بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری های جدا شده از بیماران مبتلا به عفونت بیمارستانی بستری در بیمارستان امام رضا (ع) بجنورد، ایران در سال۱۳۹۲

چکیده زمینه و هدف: بروز مقاومت آنتی بیوتیکی علاوه بر این که تهدیدکننده زندگی افراد می باشد، همچنین سبب تحمیل هزینه های درمانی سنگینی در سیستم بهداشت و درمان می شوند. این مطالعه با هدف بررسی باکتری های جداشده از نمونه های بالینی بیماران مبتلا به عفونت بیمارستانی و همچنین، الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آنها انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی که در سال ۱۳۹۲ انجام شد، تمامی بیماران مبتلا به عفونت بیمارستانی بیمارستان امام رضا(ع) بجنورد وارد مطالعه شدند. برای هر یک از نمونه ها پس از جدا سازی، شناسایی و تایید سویه ها با روش انتشار از دیسک بر طبق استاندارد های CLSI،بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی انجام گردید، سپس داده های جمع آوری شده از نرم افزار با استفاده از آزمون مجذور کای تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: ۱۲۶ بیمار مبتلا به عفونت بیمارستانی در طول مدت مطالعه شناسایی شد. شایع ترین میکروارگانیسم ایزوله شده اشرشیاکلی (۶۳/۲۰ %) بود، و به دنبال آن استاف کواگولاز منفی (۵۰/۱۳ %)، کاندیدیا (۹۰/۱۱%)، استاف کواگولاز مثبت (۱۱/۱۱ %)، انتروباکتر (۵۲/۹ %)، کلبسیلا (۹۴/۷ %)، سیتروباکتر (۵۶/۵ %)، سودوموناس ائروژینوزا (۷۶/۴ %)، اسینتوباکتر (۹۷/۳ %)، باسیل گرم مثبت (۹۷/۳ %)، انتروکوک (۹۷/۳ %) و کوکوباسیل گرم منفی (۱۷/۳ %) جرم های عامل عفونت بیمارستانی بودند. ارگانیسم های جدا شده مقاومت های مختلف و متنوعی به آنتی بیوتیک های گوناگون نشان دادند. بیشترین میزان مقاومت در آسینتوباکتر مشاهده گردید، که در (۱۰۰%) موارد، آسینتوباکتر نسبت به سیپروفلوکساسین، آمیکاسین و جنتامایسین مقاوم بود. نتیجه گیری: مطالعه حاضر حاکی از فراوانی قابل توجه مقاومت دارویی چند گانه در بین ایزوله های عامل عفونت بیمارستانی جدا شده از نمونه های بالینی در بیمارستان مورد مطالعه است،که نیازمند توجه بیشتر پزشکان، متخصصین کنترل عفونت در بخش های مختلف مخصوصا بخش مراقبت ویژه بیمارستان ها درمورد تجویز آنتی بیوتیک ها است. واژه های کلیدی: عفونت بیمارستانی، کنترل عفونت، مقاومت آنتی بیوتیکی