سنجش تاثیر عوامل درونی و بیرونی خانواده بر بزهکاری نوجوانان ( آزمون تجربی نظریه ترکیبی کنترل اجتماعی و پیوند افتراقی)

در این مقاله به بررسی میدانی موضوع بزهکاری نوجوانانی که به جرم بزهکاری در تهران بزرگ در سال ۱۳۷۱ دستگیر شده اند پرداخته ایم.چارچوب نظری این بررسی یک نظریه تلفیقی است که از تلفیق دو نظریه کنترل اجتماعی هیرشی و پیوندهای افتراقی ساترلند و کرسی به وجود آورده ایم تا در تعیین علتها هم عوامل درونی و هم عوامل بیرونی موثر در بزهکاری را به حساب آوریم.از بین ۱۴۰ پسر و ۱۵ دختر زیر ۱۸ سال که در آن سال دستگیر شده بودند ، با ۹۰ پسر و همه دختران مصاحبه سازمان یافته به عمل آورده ایم.چهار متغیر مربوط به معرف اعملا بزهکارانه و ۸۱ متغیر مستقل را که شامل خصوصیات فردی،وضع زندگی و مهاجرت،نظام حمایتی خانواده،باورها و عملکردها،ارتباط با بزهکاران و سرگرمی ها و گذران اوقات فراغت بودند اندازه گیری کرده ایم.اجرای یک تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که تنها سه عامل بر شدت بزهکاری اثر دارند و میتوانند آن را تبیین کنند . این سه عامل عبارت بودند از:عامل وابستگی نوجوانان به خانواده،باورها و نگرشها و ارتباط با بزهکاران. یافتهها نشان میدهند که هر قدر وابستگی نوجوان به خانواده قوی تر باشد،از شدت اعمال بزهکارانه کاسته میشود.باورهای مذهبی عامل بازدارنده بزهکاری اند و نگرشهای منفی نسبت به قانون،مجریان قانون،و هنجارهای اجتماعی باعث تقویت بزهکاری می شوند.سرانجام ارتباط با بزهکاران به صورت صمیمی و مستمر قویا نوجوان را به سوی بزهکاری سوق می دهد.