تحدید زمان و قلمرو شمول: گامی به سوی انسانی کردن تحریم ها
محل انتشار: مجله حقوقی بین المللی، دوره: 32، شماره: 53
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 73
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CILAMAG-32-53_008
تاریخ نمایه سازی: 11 مرداد 1402
چکیده مقاله:
ازآنجاکه اعمال تحریم های گسترده، کل جمعیت کشور مورد تحریم را هدف قرار می دهد، برای مردم، به ویژه اقشار ضعیف جامعه، مشکلات فراوانی ایجاد می کند. یکی از راهکارهای کاهش اثرات منفی تحریم ها به ویژه تحریم های گسترده، تحدید زمان و قلمرو شمول تحریم است. به بیان دیگر، ایجاد محدودیت زمانی و نیز محدودیت در گستره تحریم از جنبه های عینی و شخصی، راه را به سوی انسانی کردن تحریم ها هموار خواهد کرد. دلیل گنجاندن چنین محدودیت هایی در تحریم، آن است که اثرات منفی آن نباید گریبان گیر کسانی شود که در رفتار یا سیاستی که علت وضع تحریم بوده است، هیچ گونه نقشی نداشته اند. این قاعده از اصل تفکیک (تمایز) در حقوق بین الملل بشردوستانه نشات گرفته است و بر اساس آن، تحریم باید در حد متعارف، متضمن حداکثر تفکیک میان افراد مسئول و مردم عادی باشد. بدیهی است رعایت این اصل در زمینه تحریم، در صورتی موفقیت آمیز خواهد بود که کارآمدی تحریم بر مبنای مشروعیت بین المللی آن و با اتکا به همکاری وسیع کشورها و سازمان های بین المللی در اجرای تحریم به همراه ارزیابی مستمر آثار آن بر مردم کشور هدف (مورد تحریم)، تضمین شود. در مقاله حاضر، مفهوم، طبقه بندی و چگونگی گنجاندن قیدهای محدودکننده و تاثیر این سازوکارها بر تقویت ابعاد انسانی تحریم ها و مصون نگاهداشتن مردم عادی از اثرات منفی آن ها، بررسی می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
منصور فرخی
استادیار دانشکده علوم انسانی دانشگاه هرمزگان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :