گواتر و اختلالات عملکرد تیروئید در بیماران تالاسمی شهر گرگان

در یک بررسی (مورد شاهدی)، ۵۸ بیمار تالاسمی ماژور – که جهت دریافت خون مراجعه می کردند – با ۴۶ فرد سالم، از نظر اندازه تیروئید و عملکرد آن، مورد مطالعه قرار گرفتند. در این بررسی، بیماران تالاسمی به دو گروه تقسیم شدند: گروه یک، بیماران با فریتین کمتر از ۱۵۰۰ (۳۱ نفر)، گروه دو با فریتین بیشتر از ۱۵۰۰ (۲۷ نفر) و گروه سوم تحت عنوان: گروه شاهد (۴۶ نفر)، مورد مقایسه قرار گرفتند. از ۳۱ بیمار گروه اول، ۲۶ نفر (۸۴%) تیروئید طبیعی و فقط ۵ بیمار (۱۶%) گواتر داشتند. از ۲۷ بیمار گروه دوم، ۵ نفر (۱۹%) تیروئید طبیعی و ۲۲ بیمار (۸۱%) گواتر داشتند. در گروه شاهد، (۸۹%) تیروئید طبیعی و (۱۱%) گواتر، مشاهده شد که تفاوت بین گروه دو با گروه شاهد، معنی دار بوده است (P<۰.۰۱). میانگین T۳ و T۴ گروه یک با گروه شاهد اختلاف معنی دار نداشت. در گروه دو بطور معنی دار، T۴ پایینتر و TSH بالاتر از گروه شاهد بود. شواهد نشان داد که بروز (گواتر) در بیماران تالاسمی با کنترل بد (فریتین بالاتر از ۱۵۰۰) شایع تر بوده است، در نتیجه این بیماران بیشتر در ریسک کم کاری تیروئید قرار دارند.