مقایسه اثر آهن فریک و فرو بر رشد با سیلوس سریوس و اشرشیاکلی

نیاز موجودات زنده به عناصر کمیاب از جمله آهن از مدت ها قبل شناخته شده است. از طرفی، وجود این عناصر با غلظت های بالا در محیط کشت ریز سازواره ها، منجر به عدم رشد آنها شده، و راه های سوخت و سازشان را تغییر می دهد. دراین مطالعه با سیلوس سرئوس به عنوان باکتری گرم مثبت واشر شیاکلی به عنوان باکتری گرم منفی در محیط کشت نوترینت براث حاوی آهن ۱۱.۲، ۵.۶، ۱.۱۲ میلی گرم در لیتر کلرید فریک و سولفات فرو و نوترینت براث خالص به مدت ۵ ساعت انکوبه شدند. تغییرات رشد باکتری ها، هر نیم ساعت یک بار با دستگاه اسپکتروفتومتر مورد بررسی قرار گرفت. تمام آزمایش ها سه بار انجام شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که در مقایسه با گروه کنترل غلظت ۱۱.۲ میلی گرم در لیتر آهن فرو و فریک در گروه آزمایشی موجب توقف رشد اشرشیاکلی و باسیلوس سرئوس، و ۵.۶ میلی گرم در لیتر آهن دو و سه ظرفیتی، باعث کاهش رشد باسیلوس سرئوس به میزان ۴۸.۴ درصد در ساعت ۳.۵ می گردد. در صورتی که این غلظت از آهن تاثیر چندانی براشرشیاکلی نداشت. رشد باکتری ها در محیط حاوی آهن فرو و فریک با غلظت ۱۱.۲ میلی گرم در لیتر مانند گروه کنترل بود. این نتایج نشان می دهد با وجود یان که آهن از عناصر ضروری برای رشد رز سازواره ها می باشد، اگر به میزان زیاد در دسترس آنها قرار گیرد، اثرات سمی بر رشد آنها دارد. ثانیا باسیلوس سرئوس به مقادیر سمی آهن فریک و فرو حساس تر است.