نقش سیستم سیگنالینگ درکاهش سرفاصله زمانی حرکت قطارهای مترو

هدف مقاله حاضر بررسی نقش سیستم سیگنالینگ درکاهش سرفاصله زمانی حرکت قطارهای مترو می باشد، سیستم سیگنالینگ که عهده دار کنترل حرکت قطارها است و قابلیت حرکت قطارها بدون نیاز به دخالت راهبر(راننده قطار) را دارد برای HEAD WAY دو دقیقه ( حداکثر زمان انتظار مسافر در ایستگاه) در خطوط زیرزمینی طراحی شده است. توسط این سیستم مسیر، حرکت و توقف کلیه قطارها از طریق مرکز کنترل و فرمان قابل کنترل و هدایت است.اطلاعات کلیه تجهیزات نصب شده در مترو در مرکز کنترل و فرمان بر روی پانل های LCD قابل مشاهده است، مقاله حاضر به روش توصیفی- تحلیلی به دنبال هدف پژوهش و پاسخ به این سوال اساسی که سیستم سیگنالینگ در کاهش سرفاصله زمانی حرکت قطارهای مترو موثر می باشد؟ آنچه به عنوان نتیجه از مباحث ذکرشده استنباط گردیده، آن است که سیستم سیگنالینگ در نظر گرفته شده برای خطوط مترو از نوع( Moving Block بلاک متحرک) است که نسبت به سیستم خط(Fixed Block) امکان کاهش سرفاصله زمانی حرکت قطار ها را به وجود می آورد. در سیستم سیگنالینگ( Fixed Blockبلاک ثابت)، کل خط به وسیله تجهیزات نصب شده در خط به بلاک هایی به طول حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ متر تقسیم می شود که در هر بلاک صرفا یک قطار می تواند حضور داشته باشد. سرفاصله زمانی حرکت قطارهای خطوط مترو با سیستم سیگنالینگ بلاک متحرک(سیستمی برای ایمنی و تسریع در بهره برداری بهینه) کاهش خواهد یافت. در صورت حضور یک قطار در بلاکی از خط، سیستم سیگنالینک اجازه حضور قطار دیگر در بلاک قبل از آن را نیز نخواهد داد تا بدین وسیله ایمنی قطار ها حفظ شود.در سیستم سیگنالینک بلاک متحرک با استفاده از ارتباط رادیویی، کل خط بر اساس مشخصات خط، موقعیت و سرعت قطار های موجود در خط به بلاک های متحرکی تقسیم می شود که در این حالت امکان کاهش فاصله بین قطار ها و درنتیجه کاهش سرفاصله زمانی حرکت قطار ها نسبت به سیستم بلاک ثابت وجود خواهد داشت.