بررسی نقش میانجی خستگی مزمن در ارتباط بین ویژگی های روانشناختی با پرخاشگری کارکنان کلانتری های شهر تبریز: تدوین و آزمون مدل ساختاری

زمینه و هدف: کارکنان کلانتری­ها نیز به­ عنوان منابع انسانی، به لحاظ ویژگی­ های ذاتی حرفه نظامی، با مسائل شغلی متعددی مواجه بوده و در نتیجه در معرض آسیب­ پذیری روانشناختی بیشتری نسبت به کارکنان سایر مشاغل هستند. هدف پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی خستگی مزمن در ارتباط بین ویژگی­ های روانشناختی با پرخاشگری کارکنان کلانتری­ های شهر تبریز بود. روش ها: برای این منظور ۳۰۰ نفر از کارکنان کلانتری­های شهر تبریز در سال ۱۳۹۸ به روش نمونه­گیری خوشه ­ای انتخاب شدند. برای اندازه­گیری متغیرها، افراد شرکت­ کننده پرسشنامه ­های افسردگی، اضطراب و استرس، خستگی مزمن و پرخاشگری را تکمیل کردند. داده­ها با نرم افزار Amos و آزمون بوت­استرپینگ تحلیل شدند.  یافته ها: نتایج نشان داد اثر کل از ویژگی­ های روانشناختی بر خستگی مزمن (۰/۰۱P≤؛ ۰/۸۵=β)، خستگی مزمن بر پرخاشگری (۰/۰۱P≤؛ ۰/۴۵=β) و ویژگی­های روانشناختی بر پرخاشگری (۰/۰۱P≤؛ ۰/۳۷=β) از نظر آماری معنی ­دار بوده است. همچنین اثر غیرمستقیم خستگی مزمن و ویژگی­های روانشناختی با پرخاشگری نیز معنی دار بوده است (۲/۷۰=Z). نتیجه گیری: شناخت و شناسایی ویژگی ­های روان­شناختی در رابطه با عوامل آسیب­زای خستگی مزمن کارکنان کلانتری­ها که بر افزایش پرخاشگری و کاهش توانایی فرد در مقابله موفق با تغییرات مهم، آسیب ­زا اشاره می­ کند. لذا تدوین یک برنامه جامع مراقبتی در کارکنان مبتلا به خستگی مزمن و ویژگی ­های روانشناختی در جهت کاهش سطح پرخاشگری به کارکنان کلانتری­ ها پیشنهاد می ­گردد.