بررسی رابطه ی بین ذهنیت فلسفی با روش تدریس در معلمان ابتدائی شهر شازند

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ذهنیت فلسفی با روش تدریس در معلمان ابتدایی شهر شازند می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را تمامی معلمان زن دوره ابتدایی شهر شازند در بازه زمانی سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ تشکیل داده است. که با استناد به آمارهای اعلام شده از طرف اداره مذکور، تعداد این معلمان ۲۲۳ نفر در مقطع ابتدایی می باشد. روش نمونه گیری تصادفی ساده و در دسترس بود و تعداد ۸۷ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت سنجش متغیرها از پرسشنامه ی ذهنیت فلسفی اسمیت (۱۳۸۳) استفاده گردید و تجزیه وتحلیل داده با استفاده از آزمون رگرسیون، آزمون تحلیل واریانس یکراهه و و نرم افزار SPSS۲۳ انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین ذهنیت فلسفی معلمان بر اساس تحصیلات تفاوت معنادار ۰. ۰۳۹در متغیر تعمق (۰۰۴/۰) تفاوت معنادار است. اما بین ذهنیت فلسفی در بین معلمان بر اساس پایه تدریس p<۰/۰۱ در روش تدریس تفاوت معنادار وجود ندارد.