بررسی نقش گفتگو بر حالات روانی کودکان اتیسم با تاکید بر نظریه ذهن

افراد مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم (ASD) اغلب در شروع گفتگو با دیگران مشکل دارند. نظریه ذهن یکی از مرتبط ترین مفاهیم در زمینه شناخت اجتماعی، به ویژه در مورد اختلالات طیف اوتیسم است. ادبیاتی که نشان می دهد افراد مبتلا به نقص در نمایشگر اختلالات طیف اوتیسم در نظریه ذهن گسترده و قوی هستند. در طرح های تشخیصی، معیارهای شناسایی اوتیسم در این حوزه ها شامل ویژگی های همپوشانی است. یک رویکرد برای تفسیر این همپوشانی این است که در نظر بگیریم که آسیب های اجتماعی و ارتباطی منعکس کننده همان نقص شناختی زیربنایی هستند که به عنوان فرضیه «نظریه ذهن» اوتیسم از آن یاد می شود. در این دیدگاه اوتیسم شامل مشکلات اولیه در شناسایی حالات روانی در افراد دیگر و در تفسیر رفتار و عمل در رابطه با وضعیت روانی فرد است. مطالعاتی در مورد رابطه بین رفتار اجتماعی، عملکرد ارتباطی و نظریه ذهن در کودکان مبتلا به اوتیسم بررسی شده است و بر ارتباط بین این حوزه های اختلال که در تعریف سندرم اوتیسم نقش اساسی دارند، تاکید می کنند.