خانواده از دیدگاه اسلام و قرآن و دلالت های آن در تعلیم و تربیت فرزندان

در این پژوهش قصد داریم که به بررسی خانواده از دیدگاه اسلام و قرآن و دلالت های آن در تعلیم و تربیت بپردازیم. نتایج این پژوهش نشان می دهد که خانواده، اولین نهاد و پایدارترین مجموعه ای است که انسان ابتدا وارد آن می شود و تا انتهای حیات در آن می ماند. هدف اصلی و غایی در تشکیل خانواده از نگاه اسلام، آرامش روانی، امکان بقای نسل، کانونی برای آرامش زندگی و کانونی برای مودت و رحمت و گسترش ایمان و توحید است. زیربنای جوامع و خاستگاه فرهنگ ها، تمدن ها و تاریخ بشر خانواده بوده است. محیط سالم خانواده تاثیر بسیار عمیقی در پرورش فضایل اخلاقی، یا حتی رشد رذایل دارد. از نگاه قرآن کریم اولین محل تسکین است که در آن می توان اعمال عبادی داشت، محل رابطه قدسی است. در تمامی ادیان الهی اعم از ادیان ابراهیمی و غیر ابراهیمی، هیچ یک به اندازه اسلام به خانواده اهمیت نداده اند و خانواده را بزرگ و مهم ندانسته اند. خانواده با وجود این که در اکثر جوامع مورد توجه است در جهان بینی اسلامی اهمیت و ارزش شایان توجهی به آن داده می شود. در این جهان بینی خانواده گروهی متشکل از افراد است که دارای شخصیت مدنی، حقوقی و معنوی است که بر اساس نکاح پدید می آید. اسلام از همان ابتدای تولد برنامه ها و دستورات خاصی را برای رشد و تربیت کودک تنظیم فرموده و اجرای آن را بر عهده خانواده قرار داده است. به طوری که در سراسر دوره کودکی و نوجوانی که مهم ترین دوران رشد و تربیت کودک است برنامه های خاص و سفارش های تربیتی بسیاری را در انتخاب اسم، شیر دادن و از شیر گرفتن، در محبت و مهرورزی به کودکان و در رعایت عدالت، وفای به عهد نسبت آن ها چه در دوره بلوغ و چه در دوره نوجوانی بیان داشته است. روش کار در این نوشتار به صورت توصیفی- تحلیلی و با مراجعه به منابع دست اول و منابع کتابخانه ای صورت گرفته است.