اثربخشی آموزش تکنیک های تحمل آشفتگی بر کاهش اضطراب کودکان دوره ابتدایی

کودکان قشر عمده ای از جمعیت جهان را تشکیل می دهند، توجه به رشد جسمی، هیجانی، روانی و رفتاری آنان همواره از سوی اندیشمندان و پژوهشگران مورد تاکید بوده است، کودکان مبتلا به اختلال اضطراب گاهی اوقات با اضطراب غیر قابل کنترل دست به گریبان هستند. تلاش های آن ها برای کنترل کردن نگرانی شان معمولا بی نتیجه است و به نشانه های متعدد جسمانی و روانی مبتلا هستند که در عملکرد اجتماعی و تحصیلی آن ها در زندگی اختلال ایجاد می کند. لذا این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش تکنیک های تحمل آشفتگی بر کاهش اضطراب کودکان دوره ابتدایی انجام شد. روش پژوهش آزمایشی و بر اساس طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل، به همراه پیگیری یکماه، بود. جامعه آماری شامل ۳۰ نفر از دانش آموزان دبستانی که در سال تحصیلی ۹۷-۹۶در مدارس شهر خمینی شهر به تحصیل مشغول بودند در ابتدا به روش خوشه ای یکی از مدارس ابتدایی خمینی شهر انتخاب شد. سپس پرسشنامه های اضطراب اسپیلبرگر در بین آن ها توزیع شد. از بین افرادی که دارای نمره اضطراب بالاتر از متوسط بودند، ۳۰ نفر به طریق تصادفی ساده انتخاب شدند. این دو گروه به طریق تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرارگرفتند، که تعداد افراد هر گروه ۱۵ نفر بود. پس از اجرای ۸ جلسه آموزش گروهی پس آزمون برگزار شد. سپس به فاصله یک ماه از هردو گروه پیگیری به عمل آمد. داده ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس و به کمک نرم افزار ۲۲ spss، انجام شد. نتایج نشان داد که آموزش تکنیک های آشفتگی هیجانی باعث کاهش اضطراب در گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل شد. همچنین نتایج به دست آمده از آزمون کوواریانس در گروه آزمایش و کنترل نشان داد که اثربخشی مداخله در طی یک ماه ماندگار بوده است. نتیجه گیری می شود که آموزش تکنیک های آشفتگی هیجانی باعث کاهش اضطراب کودکان دبستانی می شود.