گردشگری ابزاری برای توسعه پایدار

صنعت گردشگری در دنیا، سومین پدیده اقتصادی بعد از صنایع نفت و خودروسازی می باشد. گردشگری یکی از عوامل تسهیل کننده فرایند جهانی شدن است که امکان انتقال جریان سرمایه از مرکز به پیرامون را برعهده دارد و بستر معرفی جذابیت های محلی را فراهم می سازد. ورای مباحث اقتصادی ، گردشگری عاملی مهم برای پیشرفت و تکامل اجتماعی و فرهنگی کشورها محسوب می شود و آن را به عنوان یکی از مهمترین عوامل دستیابی به توسعه پایدار در هر جامعه ای باید دانست که از تحرک بالایی در تغییرات فرهنگی ، اقتصادی ، اجتماعی ، شهری و محیطی برخوردار است . گردشگری پایدار به عنوان یکی از بهترین راه ها برای اعتلای فرهنگ و دستیابی به منافع اقتصادی ، حفاظت از میراث فرهنگی ، رشد و توسعه منطقه ای ، همواره در دستورکار دولت ها قرار دارد. گردشگری پایدار نشات گرفته از توسعه پایدار است . توسعه پایدار از اصول و مبانی پیشرفت اقتصادی ، اجتماعی و سیاسی در جهان محسوب می شود و به دلیل نقشی که گردشگری می تواند در این زمینه به خصوص درکشورهایی مانند ایران که از جاذبه های گردشگری بالقوه ای برخوردار است ایفا نماید، لزوم و ضروت توجه به گردشگری حائز اهمیت فراوان است . در این مقاله با هدف تبیین و تحلیل نقش و اهمیت گردشگری در دستیابی به توسعه پایدار، فرایند تحقیق به صورت توصیفی - تحلیلی و کتابخانه ای پیموده شده است .