پژوهشی بر نگاره نبرد سهراب و گردآفرید در شاه نامه شاه طهماسبی از منظر محتوا و نشانه شناسی

شاهنامه شاه طهماسبی یکی از شاهنامه های مصورشده در مکتب تبریز در دوره صفویه است که به شاهنامه هوتون نیز شهرت داشته و دارای ۲۵۸ تصویر است . در میان نسخه های متعددی که در تاریخ نگارگری ایرانی از شاهنامه فردوسی مصور شده اند، هیچ یک از نظر تعداد مجالس و زیبایی و شکوهمندی تصاویر به عظمت نگاره های این نسخه نمی رسد. هدف این مقاله میزان وفاداری نگارگران در انتقال اندیشه بنیادین متن به تصویر، و بررسی موضوع و نشانه شناسی در نگاره ”نبرد سهراب و گردآفرید” میباشد. تا به امروز داستان سهراب و گردآفرید توسط نقاشان متعددی به تصویر درآمده است . در اینجا نگاره و متن این نبرد، که خود در ذیل ۶ نگاره ی دیگر از داستان اصلی رزم رستم و سهراب است ، مورد بررسی توصیفی تحلیلی قرار میگیرد. با وجود نگارگران متعدد، این ۷ نگاره به هم بسیار نزدیک اند و انسجام این نگاره ها یک روایت کامل را تصویرسازی میکند. سوال این است : این نگاره ی هنرمندانه چه چیزی را به تصویر کشیده است ؟ باشد که پژوهش پیش رو راهگشای مطالعات گسترده در متون کهن و شاخص در ادوار پیشین گردد.