حقوق توریسم

یکی از مهمترین نشانه های توسعه یک کشور دست کم در جنبه اقتصادی ،آن شکوفاسازی صنعت گردشگری است. توسعه صنعت گردشگری در هر کشوری بستگی به تامین زیرساختهای اساسی آن صنعت دارد شاید یکی از مهمترین مبانی این صنعت، حق انسان بر شاد زیستن و گذران دلخواه زندگی باشد یکی از بنیادی ترین اصول ،آن شناختن حقوق گردشگران خارجی میباشد امروزه این حق به عنوان یکی از حقوق اساسی بشر شناخته شده و برخورداری از آن حق در حقوق داخلی کشورها و نیز اسناد بین المللی مورد . تاکید قرار گرفته است. به علاوه لازمه اجرای حق گردشگری شناسایی حقوق مهم دیگری تحت عنوان حقوق و آزادیهای اساسی بشری است زیرا هرگاه انسان از حق گردشگری به عنوان یک حق فطری برخوردار باشد ولی اجازه ورود و اقامت در کشور دیگر نداشته باشد و جان و مال او در کشور محل اقامت در امان نباشد و در صورت تعرض به جان و مال او اجازه مراجعه به دادگاههای آن کشور و دفاع از حق خود نداشته باشد حق گردشگری بی معنا خواهد بود به این دلایل است که در هر کشوری در جهت شناسایی و تامین این حقوق اساسی مقررات ویژه ای به تصویب میرسد و در کشور ما نیز هر چند این حقوق و آزادیهای لازم برای گردشگران خارجی به رسمیت شناخته شده است اما کافی نمیباشد و توجه بیشتری را میطلبد این پژوهش به روش کتابخانه ای و تحلیلی و توصیفی باهدف بررسی حقوق گردشگران در ایران با تطبیق قوانین بین المللی و شرعی در شناخت خلاءهای قانونی موجود دارد تا سیاست گذران این عرصه مهم را در جهت حل مشکلات و خلاءها یاری نماید.