تحلیل مساله نفی واثبات تحریف قرآن نزد علمای شیعه

از مهم ترین مباحث علوم قرآنی موضوع سلامت قرآن از تحریف است. عالمان شیعه نظر ویژه ای نسبت به تحریف ناپذیری قرآن دارند و باور دارند نه از نظر محتوایی و نه از نظر لفظی قرآن به هیچ وجه قابل تحریف نیست و تحریف نیز نیافته است. از طرف دیگر برخی نسبت به باور تحریف ناپذیری شیعه شبهه وارد کرده اند. این مسئله سبب شده مسئولیت عالمان شیعه سنگین تر شده و با ارائه سند و روایات ثابت کنند قرآن قابل تحریف نبوده و نخواهد بود. اما علمای شیعه به ویزه متاخران، با استفاده از دلایل عقلی و نقلی چون تواتر و اهتمام مسلمانان به قرآن، ضمانت الهی و نفی باطل از قرآن به عنوان دلیل درون قرآنی، روایات نافی تحریف، تحدی و اعجاز قرآن در مقام مستدل نمودن اعتقاد خود بر نفی تحریف پرداخته ند. اما وجود نظریه های تحریف قرآن یا تحریف نما چه بر اثر روایات تحریف نما و چه به سبب دیدگاه صریح یا مجمل مشرب تحریف شدن قرآن از سوی برخی علمای شیعه مانند بعضی از اخباریان، آخوند خراسانی و محدث نوری، راه اثبات نفی تحریف از ساحت قرآن را دشوار نمایانده است. این مقاله در صدد است تا به گونه تحلیلی و کاربرد اسناد کتابخانه ای، با سیری تاریخی و تفکیکی در اداه نفی تحریف، به برخی از مشهورترین نظرگاه های تحریفی یا شبه تحریفی شیعه پاسخ داده و توجیه نماید و یا در صدد اثبات وجود اقوال شاذ آنان در کنار قول مشهور شیعه بر نفی تحریف قرآن بر آید