تحلیل اخلاقی در سیاست گذاری فناوری های همگرا برای بهسازی شناختی انسان

مقاله حاضر تلاش دارد تا نقش و کارکرد تحلیل اخلاقی در بهینه سازی شناختی انسان را تحت تاثیر جریان همگرایی فناورانه مورد تحلیلی آینده نگرانه قرار دهد. رویکرد این پژوهش کیفی و توصیفی بوده و در آن از ارزیابی نقادانه تحولات اجتماعی و تاثیرات متقابل عواملی که در صحنه حیات آدمی، احوال و شیوه زیست افراد و جوامع را شکل می دهند بهره گرفته شده است. علوم و فناوری های همگرا که به طور عمده در چهار قلمرو علوم و فناوری های شناختی، زیستی اطلاعات و نانو (شزان) تحقیق یافته اند و در حال رشد هستند به واسطه برخورداری از توان بسیار بالای تاثیر گذاری علی در قیاس با علوم فناوری های متعاررف پیامدهای بسیار گسترده ای برای همه عرصه های حیات بشری به همراه می آورند.در مقاله حاضر کوشش شده است به شیوه ای انتقادی و از دیدگاه فلسفی و نظری و با تکیه بر برخی داده ها و اطلاعات تجربی،آثار و عوارض فرهنگی،اجتماعی و اخلاقی تغییرات گسترده ای که به علت پیشرفت بی سابقه علوم و فناوری های همگرا در حال پدیدار شدن است مورد ارزیابی قرار گیرد