Educational Status Assessment of ۱ to ۳ years of old children in Tehran Prov. kindergartens in ۲۰۱۹

چکیده: مقدمه: کودکان تحت تاثیر محیط خود قرار می گیرند، و این امر بر رشد آنان تاثیر دارد. لذا کیفیت محیط آموزش و مراقبت از کودکان در میزان تاثیرگذاری این دوره ها نقش ایفا می کند. یکی از راهکارها جهت بهبود کیفیت در محیط های آموزشی، ارزیابی کیفیت مهدهای کودک مبتنی بر ابزاری جامع می باشد. هدف از این پژوهش ارزیابی وضعیت آموزشی و مراقبتی(فضا اسباب واثاث، فعالیت های روزانه برای مراقبت شخصی، زبان و کتاب، فعالیت های یادگیری، تعاملات، ساختار برنامه مرکز) برای کودکان۱ تا ۳ سال در مهدهای کودک شهر تهران بوده است. روش پژوهش: جامعه آماری پژوهش کلیه مهدهای کودک غیر دولتی دارای مجوز رده سنی شیرخوار و نوپا(۱تا ۳ سال)، زیر نظر سازمان بهزیستی شهر تهران در سال ۹۸(۵۸۰ مهدکودک) وحجم نمونه ۹۰ مرکز تعیین شده است. روش نمونه گیری تصادفی_خوشه ای بوده است و از مقیاس سنجش کیفیت مراکز نگه داری و آموزش کودکان( ITERS-۳) استفاده شده است. در این پژوهش از شاخص های توصیفی(فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد، کجی و کشیدگی) و شاخص های استنباطی(آزمون t تک نمونه ای) و برای تجزیه و تحلیل داده ها از(spss۲۱) استفاده شد. یافته ها: مهدهای کودک در شاخص های فضا و اسباب و اثاث، فعالیت های روزانه برای مراقبت ، زبان و کتاب ، فعالیت های یادگیری ، تعاملات ، ساختار برنامه ، با اختلاف معنادار پایین تر از میانگین معیار(میانگین ۴) بودند و لذا وضعیت مطلوبی نداشتند. بحث و نتیجه گیری: عدم آگاهی والدین نسبت به اهمیت محیط آموزشی مهدهای کودک، عدم مهارت مربیان مهدهای کودک، نبود ابزار جامع برای ارزیابی محیط آموزشی، نظارت ناکافی بر مهدهای کودک و عوامل اقتصادی موجب وضعیت نامطلوب محیط مراقبتی می شود.