فراوانی مصرف داروهای بدون نسخه و عوامل مرتبط در دانشجویان علوم پزشکی گلستان ۱۳۹۲

چکیده زمینه و هدف: با پیشرفت های قابل توجهی که در زمینه های مختلف علمی به عمل آمده است شاهد دسترسی هرچه بیشتر افراد به داروهای مختلف می باشیم، به طوری که این دسترسی راحت، خود به عنوان یک پدیده اجتماعی زیان بخش یعنی استفاده نابجا از دارو دامن گیر بشر گردیده است. امروزه خوددرمانی از جمله بزرگ ترین مشکلات اجتماعی، بهداشتی و اقتصادی جوامع مختلف از جمله ایران محسوب می شود. هدف از این مطالعه شیوع مصرف داروهای بدون نسخه وعوامل مرتبط با آن در دانشجویان علوم پزشکی گلستان ۱۳۹۲ می باشد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی ۲۶۲ نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گلستان به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه روا و پایا شده دارای دو قسمت ویژگی های جمعیت شناختی و سوالات دارویی جمع آوری شد. داده ها با نرم افزار آماری  SPSSنسخه ۱۶ و آزمون کای اسکویر و تی تست مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: شایع ترین داروی استفاده شده مسکن ۸/۸۴ درصد (۲۲۹ نفر) و پس از آن آنتی هیستامین ها و داروهای ضد سرماخوردگی ۵/۷۷ درصد (۲۱۰ نفر) بود. مهم ترین عامل موثر در استفاده دارو، عدم احساس نیاز برای مراجعه به پزشک به دلیل خفیف بودن علائم بیماری (۵/۶۷%) و مهم ترین منبع برای تهیه دارو داروخانه ۱/۳۴ درصد (۹۲ نفر) بوده است. نتیجه گیری کلی: خوددرمانی با داروهای بدون تجویز پزشک از شیوع بالایی بین دانشجویان برخوردار بوده است و شایع ترین داروی مورد استفاده مسکن بوده است. خفیف بودن علائم بیماری از عوامل ترغیب کننده بود. آموزش همگانی برای افزایش آگاهی دانشجویان همچنان ضروری به نظر می رسد. داده ها نشان داد که دانشجویان یکسری از عوامل را در مصرف خودسرانه دارو تاثیرگذار می دانستند که در این میان خفیف بودن علائم بیماری در الویت بوده است.