ارتباط سن بارداری با موربیدیتی نوزادی در ختم بارداری ترم به روش سزارین

چکیده   زمینه و هدف : موربیدیتی نوزادی مرتبط با سن بارداری یکی از مشکلات اساسی طب نوزادان می باشد و با روند رو به افزایش میزان سزارین، زمان بندی مناسب در ختم بارداری از اهمیت شایانی برخوردار است. هدف از انجام این مطالعه تعیین موربیدیتی نوزادی مرتبط با سن بارداری در سزارین های ترم غیر اورژانس بود .   روش بررسی : مطالعه ازنوع بررسی مقطعی بود که از تیر تا مهر ماه ۱۳۹۰ در بیمارستان عسلی خرم آباد انجام شد. نمونه ها شامل ۲۵۰ خانم باردار بود که تحت سزارین غیر اورژانسی قرار گرفتند و به صورت نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. اطلاعات از طریق مصاحبه با بیمار و مشاهده وضعیت نوزاد در اطاق عمل و بخش نوزادان به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده آزمون آنالیز واریانسیک سویه، آزمون کروسکال والیس و کای دو و از طریق از نسخه ۱۰ SPS S انجام شد .   یافته ها : در این مطالعه ۱۴ % از سزارین ها در ۳۷ هفته حاملگی، ۲/۳۱ % در ۳۸ هفته و ۸/۵۴ % در ۳۹ هفته حاملگی انجام شدند. میزان موربیدیتی نوزادی شامل تاکی پنه گذرای نوزادی، دیسترس تنفسی، سپسیس، هیپوگلیسمی و هیپر بیلی روبینمی در ۳۷ هفته حاملگی ۳/۳۴ درصد، در ۳۸ هفته ۹ درصد و در ۳۹ هفته ۷/۰ درصد بود. بروز مشکل تنفسی شامل تاکی پنه گذرا و دیسترس تنفسی در ۳۷ هفته حاملگی ۵/۳۱ درصد، در ۳۸ هفته ۱/۵ درصد و در ۳۹ هفته حاملگی ۷/۰ درصد بود. نتیجه گیری کلی : یافته ها نشان داد که ختم بارداری در سن بارداری ۳۷ هفته با احتمال بروز موربیدیتی نوزادی بیشتری از جمله مشکلات تنفسی نسبت به سزارین در ۳۸ و ۳۹ هفته حاملگی همراه می باشد . انجام مطالعاتی با حجم نمونه بیشتر جهت دستیابی به نتایج قطعی تر و مطالعاتی در مورد راهکارهای کاهش این سزارین ­ ها پیشنهاد می گردد.