رابطه تعهد سازمانی با تمایل به ماندگاری پرستاران شاغل در نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران

زمینه و هدف: باتوجه به اهمیت منابع انسانی، ماندگاری آن ها در سازمان یکی از مهم ترین دغدغه های مدیریت منابع انسانی است. این مطالعه به بررسی رابطه تعهد سازمانی با تمایل به ماندگاری پرستاران مراکز بهداشتی درمانی تابعه اداره بهداشت و درمان نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران پرداخته است.   روش بررسی : این مطالعه توصیفی – همبستگی و از نوع مقطعی بود. جامعه پژوهش پرستاران شاغل در مراکز بهداشت و درمان نیروی زمینی ارتش بودند. یکصد و چهل پرستار به روش سهمیه ای از مراکز تابعه انتخاب شدند. برای سنجش تعهد سازمانی از پرسشنامه لی و مای و جهت بررسی تمایل به ماندگاری از پرسشنامه ای به همین نام استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و با نرم افزار SPSS نسخه ۱۱ انجام گرفت.   یافته ها : تمایل به ماندگاری با تعهد عاطفی (۴۴/۰= r ) و تعهد هنجاری (۳۸/۰= r ) (۰۰۰/۰= p ) دارای ارتباط معنی دار آماری بود.   نتیجه گیری کلی: با توجه به یافته های تحقیق انجام اقداماتی که منجر به بهبود سطح تعهد عاطفی و هنجاری پرستاران شود در جهت افزایش تمایل به ماندگاری پرستاران شاغل در نیروی زمینی ارتش توصیه می شود.