بررسی میزان گرایش به تفکر انتقادی در دانشجویان کارشناسی پیوسته پرستاری دانشگاههای علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی و دانشگاه آزاد اسلامی شهر یزد

زمینه و هدف: تفکر انتقادی یک جزء ضروری در عملکرد پرستاری است؛ بنابراین دانش و فهم تفکر انتقادی دانشجویان برای آموزش دهندگان حرفه پرستاری مهم می باشد. لذا این پژوهش با هدف بررسی میزان گرایش به تفکر انتقادی در دانشجویان مقطع کارشناسی پیوسته پرستاری انجام گردید.   روش بررسی: مطالعه از نوع توصیفی بود. جامعه پژوهش را کلیه دانشجویان سال سوم و چهارم کارشناسی پیوسته پرستاری دانشگاه های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی و آزاد اسلامی شهر یزد شاغل به تحصیل در نیمسال دوم سال ۸۷-۱۳۸۶ تشکیل دادند. نمونه های این مطالعه ۱۷۰ نفر بودند که به صورت تصادفی ساده انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل بر دو بخش بود، که بخش اول آن شامل مشخصات دموگرافیک و بخش دوم آن پرسشنامه گرایش به تفکر انتقادی کالیفرنیا بود.   یافته ها: نتایج نشان داد که ۸/۸۱ درصد دانشجویان دارای گرایش به تفکر انتقادی متزلزل بودند و زیرگروه های جستجوگری در ۶/۵۷ درصد، قدرت تجزیه و تحلیل در ۴/۶۲ درصد و اعتماد به نفس در ۸/۵۱ درصد مثبت؛ و زیر گروه های انتقادپذیری در ۵/۷۶ درصد، قدرت سازماندهی در ۶/۶۰ درصد، و رشدیافتگی در ۳/۶۵ درصد متزلزل؛ و زیرگروه حقیقت جوئی در ۱/۶۷ درصد منفی بود.   نتیجه گیری کلی: با توجه به یافته های پژوهش که نشان داد گرایش به تفکر انتقادی در دانشجویان پرستاری متزلزل می باشد، بر لزوم استفاده از استراتژی های خاص جهت رشد گرایش به تفکر انتقادی تاکید می شود.